Wersja z 20:47, 23 wrz 2010

Bronie

Są to rodzaje broni służących do walki wręcz, lub do miotania pocisków.
Rodzaje broni

• Broń drzewcowa (kij)
• Broń sieczna (miecz, topór, włócznia, sztylet, szpon, wardyna)
• Broń obuchowa (młot, kostur, buława)
• Broń dystansowa (łuk, kusza, proca)

Drzewcowe

Bronie drzewcowe charakteryzuje się osadzeniem żeleźca na drzewcu o długości równej wzrostowi dorosłego człowieka lub większym. Przy krótszym drzewcu mamy do czynienia z bronią obuchową. Używana zarówno przez piechotę jak i jazdę, głównie do treningu.

Kij

Nazwa broni: Kij bojowy
Rodzaj: kij
Typ: oburęczny
Ostrość: 1
Wytrzymałość: 4
Opis: Wykonany z 70 sztuk drewna o zasięgu 2,2 metra, ważący 4kg.
Wymagania: Walka broniami drzewcowymi [50%]

Sieczne

Broń sieczna służy do zadawania cięć. Znana jest już od czasów dracońskich. Broń sieczna składa się przede wszystkim z głowni i rękojeści. Zwykle w jej skład wchodzi także jelec, oddzielający głownię od rękojeści. Poszczególne rodzaje broni siecznej posiadają ponadto dalsze części składowe. Do wyposażenia dodatkowego należy pochwa do przechowywania broni. W zależności od rodzaju broni, głownia może być prosta lub zakrzywiona, o różnej długości, kształcie i szerokości; jednosieczna, obosieczna lub kłująca.

Miecz

Nazwa broni: Miecz straży
Rodzaj: miecz
Typ: jednoręczny
Ostrość: 10
Wytrzymałość: 11
Opis: Wykuty z 55 sztuk żelaza o zasięgu 0,9 metra, ważący 2kg.
Wymagania: walka bronią sieczną [50%]

Nazwa broni: Miecz katowski
Rodzaj: miecz
Typ: oburęczny
Ostrość: 10
Wytrzymałość: 11
Opis: Wykuty z 60 sztuk żelaza o zasięgu 1,4 metra, ważący 3kg.
Wymagania: walka bronią sieczną [75%]

Topór

Włócznia

Sztylet

Szpon

Wardyna

Obuchowe

Broń obuchowa to ogólna nazwa każdego typu broni białej przeznaczonej do zadawania ciosów lub cięć miażdżonych. Zazwyczaj ma postać metalowego żeleźca lub głowicy na drewnianym trzonie lub krótkim drzewcu.

Młot

Kostur

Buława

Dystansowe

Łuk

Nazwa broni: Przykładowy łuk.
Rodzaj: łuk
Zasięg: 250 metrów
Precyzja: 65%
Opis: Mistrzowska broń do której wykonania zużyto 100 sztuk hebanowego drewna. Czarne łęczysko łuku rzemieślnik pokrył pięknymi nieco jaśniejszymi runami, które przypominają o elfim właścicielu tejże broni. Hebanowe drewno jak i odpowiedni sposób obróbki czyni z tej broni prawdziwe cudo.
Wymagania: walka bronią dystansową [75%]

Kusza

Proca

Odzienia

Odzienie to podstawowy element ochronny ciała postaci.
Rodzaje odzienia:

• Zbroje miękkie (płaszcze, szaty, stroje, kaftany skórzane (skórznie), zbroje z utwardzanej skóry i przeszywanice)
• Zbroje niepłytowe (zbroje lamelkowe, zbroje łuskowe, bechtery (brygantyny), czepce kolcze i zbroje kolcze)
• Zbroje płytowe (zbroje kryte i zbroje bojowe)

Zbroje miękkie

Najprostsze to po prostu skórzane ubiory, nie dające specjalnej ochrony w walce. Wzmocniona (utwardzona przez wygotowanie i nasączenie np. woskiem) skóra daje bardzo niewielką ochronę nawet przed najsłabszymi ciosami. Zdecydowanie lepszą ochronę dają natomiast grube zbroje miękkie z pikowanego materiału, przypominające trochę dzisiejsze stroje motocyklistów. Ich największą zaletą jest łagodzenie energii ciosu bronią obuchową. Zbroje miękkie można generalnie swobodnie łączyć z innymi typami pancerzy. Typowym przykładem tej klasy pancerzy może być przeszywanica, czyli aketon, sztandarowa klasa zbroi miękkiej, rozwiązującej podstawowy problem zbroi kolczej - słabość w zakresie broni obuchowych. Przeszywanica to tunika wykonana z grubego, pikowanego materiału, której zadaniem jest rozpraszanie energii ciosu. Często zdarza się także, że ubożsi gracze - traktują przeszywanicę jako główny element ochronny, zadowalając się z konieczności jedynie kapturem kolczym.

Zalety: niewielka cena, duża dostępność, nie krępują ruchów
Wady: nietrwałość, niska odporność na uderzenie kłute i średnia na uderzenia sieczne

• płaszcze, szaty, stroje
• kaftan skórzany (skórznia)
• zbroja z utwardzanej skóry
• przeszywanica

Zbroje niepłytowe

Pancerze elastyczne budowane najczęściej z drobnych elementów (kółek lub płytek), często z wykorzystaniem miękkiego podkładu. W zależności od wykonania dają lepszą lub gorszą ochronę, a choć nie są tanie, nie można też powiedzieć, aby były towarem nie do zdobycia. Powinny być nakładane razem z ochronną odzieżą spodnią (im grubsza, tym lepsza).

Zalety: elastyczność, nie krępują ruchów
Wady: mogą być dość ciężkie, bardzo niewielka odporność na uderzenia obuchowe

• zbroja lamelkowa
• zbroja łuskowa
• bechter (brygantyna)
• czepiec kolczy
• zbroja kolcza

Zbroje płytowe

Tworzone ze średniej lub dużej wielkości blach, bardzo często łączone ze zbroją kolczą. Zapewniają dobrą ochronę, za którą płaci się mobilnością i zwinnością. Dobre do walki konnej, ale produkowane również w wersjach pieszych.

Zalety: świetna ochrona, zwłaszcza w połączeniu z kolczugą. Najlepszy środek do ochrony przed uderzeniem obuchowym
Wady: cena, ciężar i ograniczenie ruchów

• zbroja kryta
• zbroja bojowa

Nazwa odzienia: Elficki pancerz
Rodzaj: zbroja
Wytrzymałość: 15
Ciężar: 8kg
Opis: Wykuta z 200 sztuk mithrilu.

Materiały

Czarna ruda:

• ostrość - 30
• wytrzymałość - 25

Szara ruda:

• ostrość - 25
• wytrzymałość - 20

Mithril:

• ostrość - 20
• wytrzymałość - 20

Niebieska ruda:

• ostrość - 20
• wytrzymałość - 15

Czerwona ruda:

• ostrość - 20
• wytrzymałość - 10

Srebro:

• ostrość - 18
• wytrzymałość - 16

Stal:

• ostrość - 17
• wytrzymałość - 14

Szkło:

• ostrość - 15
• wytrzymałość - 8

Żelazo:

• ostrość - 10
• wytrzymałość - 11

Złoto:

• ostrość - 10
• wytrzymałość - 6

Mosiądz:

• ostrość - 8
• wytrzymałość - 6

Brąz:

• ostrość - 6
• wytrzymałość - 8

Drewno:

• ostrość - 1
• wytrzymałość - 4

Wszystkie tkaniny:

• ostrość - 0
• wytrzymałość - 1