Wersja z 18:00, 7 paź 2010

Jaszczuroczłek

O rasie

Jaszczuroludzie to bardzo stara rasa, znana przede wszystkich ze swej mrocznej historii - wszczęli bowiem najpotężniejszą ze znanych kampanii wojennych – Wielką Wojnę [3501 rok p.n.e.].
Jaszczuroludzie stworzeni zostali przez draconów, jako rasa niewolników pozostająca na ich usługach. Istoty te przyjęły pionową postawę, jednak całe ciało pozostało pokryte gadzią łuską, która stanowi skuteczną ochronę przed urazami i zranieniami podczas walki. Jaszczurzy łeb, ogon oraz szpony na każdej z kończyn bardzo upodabniają ich do przodków - wielkich waranów zamieszkujących piaszczyste pustynie Ghuruk. Paszcza pełna ostrych stożkowatych zębów, jest siedliskiem milionów bakterii oraz toksyn, które po ugryzieniu wnikają w ciało przeciwnika, i w szybkim czasie doprowadzają do jego osłabienia. Mimo iż ich język pozostał rozdwojony, jaszczuroludzie dosyć dobrze posługują się wspólnym. Gadzi język daje im jeszcze jedną unikatową możliwość - jako jedyna rasa zdolni są do porozumiewania się z wszelkiego rodzaju gadami, które nie odnoszą się do nich w wrogi sposób. Jedynym mankamentem tych świetnych wojowników jest zmiennocieplność - zamieszkując tereny wiecznie gorące, jakimi są pustynie podobnie jak w przypadku innych gadów temperatura ich ciała zależna jest od temperatury otoczenia. Im wyższa temperatura tym ich metabolizm przyśpiesza przez co są silniejsi i szybsi, by z kolei w temperaturach niskich ich metabolizm gwałtownie spadł, przez co stają się powolniejsi, słabsi i ospali.

Historia

Jaszczuroludzie zostali wyhodowani jako niewolnicy draconów. Żyjąc wśród swych panów zyskiwali coraz większą świadomość świata, technik walki, wyrobu uzbrojenia oraz własnego położenia, co dodatkowo zacieśniało ich więzi społeczne. W pewnym momencie rozrastająca się rasa niewolników kilkakrotnie przerosła liczebnie rasę swych Panów, co spowodowało bunt przeciwko niewoli i masowe ucieczki na olbrzymie tereny pustynne przylegające do Ilusmiru. Mimo prób wyłapania uciekinierów jaszczuroludzie zdołali się wymknąć i osiedlając się na niegościnnych terenach zaprzysięgli zemstę. Już po niespełna kilku latach zbrojne oddziały jaszczurów stanęły u bram ilusmirskich miast zamieszkiwanych przez dracony. Doskonale znając techniki walki swych dawnych władców szybko rozgromili i praktycznie wyniszczyli wszystkie dracońskie szczepy. Niedobitki niegdyś dumnej rasy wywodzącej się od smoków musiały szukać schronienia w innym wymiarze na zawsze opuszczając znany nam świat. Łatwość z jaką przyszło im pokonanie draconów sprawiła, że ich prawdziwym żywiołem stała się wojna i mord. Żądna krwi rasa jaszczuroludzi uderzyła ponownie. Niczym woda przerywająca tamy armie Ghuruk zalały zamieszkiwane przez elfy ziemie Elanoi, doszczętnie dewastując bogatą kulturę i praktycznie wyniszczając kolejną rasę, która przez długie lata nie mogła podźwignąć się z gruzów pozostawionych po przejściu jaszczurzych hord.

Zadufane w sobie jaszczury podbijały królestwo za królestwem mordując, grabiąc i zniewalając inne ludy. Popełniły w końcu błąd, jakim był jednoczesny atak na Varrok i Myrtane. Pokonanie rozbitych na liczne klany draconów czy elfów nie stanowiło zbytniego problemu przy tak wielkiej przewadze liczebnej jaką posiadali. Mimo kilku początkowych zwycięstw nad ludźmi i orkami pochód jaszczuroludzi został w końcu zatrzymany. W jednej z największych bitew świata. Świetnie wyszkolone, zjednoczone wojska ludzi i orków wspomagane przez niedobitki elfów, krasnoludów, maurenów, niziołków i przedstawicieli innych ras rozgromiły dzikie hordy jaszczurzych plemion kończąc tym samym okres ich podbojów. Po zakończeniu Wielkiej Wojny [3501 roku p.n.e.] rasa jaszczurów praktycznie została wybita, a ich opustoszałe terytoria zostały podzielone i zajęte przez zwycięzców. Przez wiele lat ocalałe resztki jaszczuroludzi prowadziły koczowniczy tryb życia na niedostępnych pustyniach, aż w końcu ponownie się jednocząc osiedliły się na południowym wybrzeżu kontynentu i odbudowały upadłe państwo Ghuruk. Wojowniczy duch tej pustynnej rasy nadal nie ostygł i do dnia dzisiejszego co jakiś czas na granicach Ghuruk wybuchają lokalne konflikty i walki z przygranicznymi państwami. Nie stwarzają one jednak zagrożenia mogącego przerodzić się w konflikt podobny do Wielkiej Wojny, toteż zazwyczaj pozostawiane są samemu sobie aż do samoistnego wygaśnięcia. Ostatnia poważniejsza agresja jaszczuroludzi będących w pakcie z kilkoma innymi państwami miała miejsce w 26505 roku. Zjednoczone armie paktu Tyranis pod dowództwem Meaneba uderzyły na Valfden. W wielkiej bitwie na Zielonych Równinach armie paktu zostały rozgromione przez wojska Fratris Daha dowodzone przez samego króla Isentora.

Występowanie

Ghuruk

Ilusmir

Wydarzenia

• [3501 p.n.e.] - Wielka Wojna
• [26502.01.8] – Zmasowany atak wrogich wojsk na Elanoi
• [26502.02.6] – Państwo Marant wyrusza do Leyanoi w celu dobicia państwa Elfów z rąk okupanta.
• [26505.02.5] - Bitwa pod Atusel i górskim posterunkiem
• [26505.02.13] – Zielone Równiny – Decydująca, główna bitwa w wojnie Meaneb vs. Państwo Marant
• [26505.02.20] – Meaneb zostaje uwięziony w Kostce Dusz

Umiejętności rasowe

• Gadzia łuska - Dzięki łuskom pokrywającym Twoje ciało rzadko odnosisz skaleczenia lub otarcia.

• Wężoustny - Potrafisz porozumiewać się z gadami.

• Zgubne ugryzienie - Dzięki ostremu uzębieniu jesteś w stanie wgryźć się głęboko w ciało przeciwnika wyrządzając mu dotkliwe rany. Dodatkowo Twoja ślina zawiera masę bakterii i toksycznych substancji, które osłabiają przeciwnika dwukrotnie zmniejszając jego siłę oraz szybkość.

• Zmiennocieplność - Gadzie korzenie zmuszają Cię do życia w słońcu, które sprawia, że jesteś dwukrotnie silniejszy i szybszy. Chłód nocy osłabia Cię powoli wprowadzając w letarg. Dlatego po zachodzie słońca Twoja siła i szybkość spada dwukrotnie.