Z Forumowy system RPG Marant
Linia 49: | Linia 49: | ||
§3. Monarcha jest jedyną osobą w Królestwie Valfden, która może nadać tytuł księcia, diuka, margrabiego bądź hrabiego. Wszystkie niższe tytuły mogą zostać nadane przez seniorów swoim wasalom, z jednym wyjątkiem. Tytuł lub ziemię można nadać jedynie osobom z grona szlachty. Tytuł szlachecki może zaś nadać jedynie Król Valfden. | §3. Monarcha jest jedyną osobą w Królestwie Valfden, która może nadać tytuł księcia, diuka, margrabiego bądź hrabiego. Wszystkie niższe tytuły mogą zostać nadane przez seniorów swoim wasalom, z jednym wyjątkiem. Tytuł lub ziemię można nadać jedynie osobom z grona szlachty. Tytuł szlachecki może zaś nadać jedynie Król Valfden. | ||
+ | |||
+ | §4. Szlachcic ma pełne prawo do posiadanej ziemi: może dowolnie nią dysponować, przekazać lub sprzedać swym potomkom oraz innym osobom posiadającym tytuł szlachcica. Pan ziemski nie ma prawa przywłaszczyć sobie ziemi innego szlachcica chyba, że skorzysta z zasady casus belli. Z zasady casus belli, czyli w wolnym tłumaczeniu pretekstu do wypowiedzenia wojny można skorzystać tylko i wyłącznie kiedy Pan ziemski, któremu rzucamy wyzwanie został wyjęty spod prawa przez Sąd Valfden, wygnany przez Króla Valfden z dworu lub nie logował się do gry przez 2 marantowe lata (8 miesięcy). W wyniku skorzystania z prawa casus belli szlachcic przejmuje posiadane przez pokonanego szlachcica ziemię. Dopuszczalne jest siłowe przejęcie tytułu jednak tylko w przypadku urzędu barona. Przejęcie wszystkich wyższych tytułów musi zostać pobłogosławione przez Króla Valfden. |
Wersja z 19:55, 6 gru 2014
Obwieszczenie
Ja, Król Isentor I Aquila, pragnąc udoskonalić Valfden, ustanowić sprawiedliwość, zabezpieczyć spokój w kraju, zapewnić wspólną obronę, podnieść ogólny dobrobyt oraz utrzymać dla nas samych i naszego potomstwa dobrodziejstwa wolności, wprowadzam i ustanawiam dla Królestwa Valfden niniejszą konstytucję.
Zapis #1
§1. Wszelka niniejszym przyznana władza ustawodawcza przysługuje Królowi oraz Izbie Lordów, która składa się z 6 Lordów Elektów.
§2. W skład Izby Lordów wchodzą członkowie wybierani co roku w veris przez ludność Valfden. Nie można zostać członkiem Izby Lordów, nie mając ukończonych lat 15, nie posiadając obywatelstwa Valfden i nie grając w Marant krócej niż miesiąc. W razie wygaśnięcia kadencji jednego z Lordów Elektów władza wykonawcza - Kanclerz Koronny, zarządza wybory uzupełniające w celu obsadzenia wolnego stanowiska. Izba Lordów wybiera ze swego grona przewodniczącego i inne organy.
§3. Czas, miejsce i sposób przeprowadzania wyborów do Izby Lordów określa się odgórnie. Wraz z 4 tygodniem hemis Kanclerz Koronny organizuje zgłoszenia kandydatów do Izby Lordów. Po upływie 7 dni Kanclerz Koronny rozpoczyna wybory przedstawiając kartę głosowania ludowi Valfden. Wybory trwają przez 24h, tak by z dniem 1 veris nowi Lordowie Elekci mogli zasiąść w Izbie. Zawsze jednak Izba Lordów może w drodze ustawy wydać lub zmienić przepisy w tym przedmiocie.
§4. Quorum wymagane dla ważności uchwał Izby Lordów wynosi ponad połowę jej członków. Jednak również mniejszy skład może odroczyć obrady z dnia na dzień i zostać upoważniony do wymuszenia stawiennictwa nieobecnych członków w trybie i pod groźbą sankcji ustalonych na posiedzeniu. Każda Izba Lordów może uchwalić swój regulamin, pociągać do odpowiedzialności swoich członków za niewłaściwe zachowanie się oraz większością dwóch-trzecich głosów wykluczyć Lorda Elekta.
§5. Lordom Elektom przysługują za pełnione funkcje diety, określone ustawą i wypłacane z królewskiego skarbca. Dieta Lorda Elekta wynosi 300 grzywien tygodniowo. Może zostać zniesiona Lordom Elektom, którzy dopuścili się braku pracy nad ustawami. O zniesienie wynagrodzenia wnosi przewodniczący Izby Lordów.
§6. Zanim jakikolwiek projekt, uchwalony przez Izbę Lordów, stanie się ustawą (zostanie wprowadzony do zasad gry), powinien być przedłożony Królowi Valfden. Zatwierdzając projekt Król podpisuje go, w przeciwnym zaś razie zwraca go wraz ze swoimi zastrzeżeniami Izbie Lordów. Jeżeli w wyniku ponownych obrad Izba Lordów większością dwóch-trzecich wypowie się za projektem, wówczas poddaje go ponownemu rozpatrzeniu u monarchy. Każdy projekt ustawy, który w ciągu dziesięciu dni od przedłożenia go Królowi nie został przezeń zwrócony, staje się ustawą, tak jakby został podpisany; nie staje się jednak ustawą, jeżeli sama Izba Lordów zwrot uniemożliwiła, odraczając swoje obrady.
§7. Izba Lordów ma prawo:
- regulować obrót z zagranicą;
- ustalać dla całego obszaru Królestwa Valfden jednakowe zasady gry Marant;
- bić monety, określać ich wartość oraz wartość walut zagranicznych, ustalać jednostki miar i wag;
- ustanawiać urzędy;
- popierać rozwój nauki i użytecznych umiejętności przez zapewnienie na określony czas autorom i wynalazcom wyłącznych praw do ich dzieł czy wynalazków (wyłączność dla organizacji, które zgłoszą swoje projekty do Izby Lordów);
- tworzyć sądy niższe w stosunku do Sądu Valfden;
- określać odpowiedzialność i karać za piractwo i ciężkie przestępstwa popełnione na pełnym morzu;
- wypowiadać wojnę, wystawiać listy kaperskie i wydawać przepisy dotyczące prawa do łupu na lądzie i wodach;
- wydawać przepisy o kierowaniu lądowymi i morskimi siłami zbrojnymi oraz służbie wojskowej;
- stosować środki dla powoływania milicji celem zapewnienia wykonania ustaw, tłumienia powstań i odpierania najazdów;
- sprawować wraz z monarchą na zasadach wyłączności i bez żadnych ograniczeń władzę ustawodawczą w Królestwie Valfden;
- przyjmować, poprawiać i wdrażać do gry wszelkie projekty zgłoszone przez graczy
- wydawać wszelkie ustawy, które okażą się potrzebne i właściwe dla wykonywania uprawnień wymienionych powyżej oraz wszystkich innych, które niniejsza konstytucja przyznała naczelnym władzom Królestwa Valfden albo poszczególnym ich rodzajom lub funkcjonariuszom.
§8. Izba Lordów nie można wydawać ustaw proskrypcyjnych ani też ustaw działających w wstecz. Pogłówne i inne podatki bezpośrednie można wprowadzać tylko proporcjonalnie do wyników szacunku lub spisu ludności, którego przeprowadzanie wyżej nakazano. Nie będzie się pobierać podatków lub ceł od wywozu przedmiotów z Królestwa Valfden.
Zapis #2
§1. Żaden Pan ziemski nie może zawrzeć traktatu lub sojuszu ani zawiązać konfederacji, oraz wystawiać listów kaperskich przeciwko Królestwu Valfden. Dopuszcza się wystąpienie przeciwko innym Panom ziemskim korzystając z prawa casus belli.
§2. Żaden Pan ziemski nie może:
- bić monet;
- uznawać za ustawowe środki płatnicze jakichkolwiek środków poza denarem lub grzywną;
- wydawać ustaw proskrypcyjnych ani ustaw działających wstecz lub naruszających zobowiązania umowne i konstytucje Valfden.
§3. Monarcha jest jedyną osobą w Królestwie Valfden, która może nadać tytuł księcia, diuka, margrabiego bądź hrabiego. Wszystkie niższe tytuły mogą zostać nadane przez seniorów swoim wasalom, z jednym wyjątkiem. Tytuł lub ziemię można nadać jedynie osobom z grona szlachty. Tytuł szlachecki może zaś nadać jedynie Król Valfden.
§4. Szlachcic ma pełne prawo do posiadanej ziemi: może dowolnie nią dysponować, przekazać lub sprzedać swym potomkom oraz innym osobom posiadającym tytuł szlachcica. Pan ziemski nie ma prawa przywłaszczyć sobie ziemi innego szlachcica chyba, że skorzysta z zasady casus belli. Z zasady casus belli, czyli w wolnym tłumaczeniu pretekstu do wypowiedzenia wojny można skorzystać tylko i wyłącznie kiedy Pan ziemski, któremu rzucamy wyzwanie został wyjęty spod prawa przez Sąd Valfden, wygnany przez Króla Valfden z dworu lub nie logował się do gry przez 2 marantowe lata (8 miesięcy). W wyniku skorzystania z prawa casus belli szlachcic przejmuje posiadane przez pokonanego szlachcica ziemię. Dopuszczalne jest siłowe przejęcie tytułu jednak tylko w przypadku urzędu barona. Przejęcie wszystkich wyższych tytułów musi zostać pobłogosławione przez Króla Valfden.