Wersja z 21:00, 8 lut 2012

O organizacji

Bractwo Świtu, zwane również Zakonem Braci, jest schronieniem dla ludzi prawych, gotowych do poświęceń. Powstał z połączenia elitarnego Oddziału 251 Króla Isentora i Zakonu Świtu, co daje mu rangę organizacji państwowej. Swoją siedzibę posiada na południe od miasta Efehidon, na wysokim wzniesieniu, w miejscu dawnych zabudowań Armii.

Historia

Bractwo Świtu to fuzja dwóch wielkich organizacji działających przed laty na wyspie Valfden, mowa tu o Zakonie Świtu i Oddziale 251. Połączenie tych dwóch wydawać by się mogło całkowicie różnych gildii zaowocowało powstaniem pierwszego prawdziwego Zakonu Rycerskiego. Sam boski Zartat zesłał na pierwszych zakonników swe błogosławieństwo łącząc w jedno bezwzględną siłę regularnego wojska z darem magii Zakonników Świtu. Tak powstali pierwsi paladyni, których celem była walka ze złem tego świata. Bractwo Świtu stało się więc orędownikiem pokoju i dobra, konsekwentnie usuwając wszystko to co związane było z siłami ciemności. Przez kilka pierwszych lat swojego istnienia nie zyskało jednak zbytniego szacunku w oczach samych mieszkańców gdyż ówczesna Rada zinterpretowała polecenie Zartata zbyt dosłownie, kreując paladynów na bezwzględnych inkwizytorów. Szkalując i inwigilując lokalną ludność za wszelką cenę próbowali odnaleźć w ich postępowaniu jakieś związki z Czarną Magią. Widząc to okrucieństwo i bezwzględność swoich sług Zartat odwrócił od nich a jego błogosławieństwo przestało spływać na paladynów. Pozbawiony boskiego opiekuna Zakon Braci rozpadł się a sami paladyni rozpierzchli się po całej wyspie. W niewyjaśnionych okolicznościach zaginął również Wielki Mistrz, tytułujący się mianem Inkwizytora. Wielu sądzi, że postradał zmysły i zginął gdzieś próbując dalej walczyć w imię Zartata, lecz nigdy nie odnaleziono jakiegokolwiek potwierdzenia tych słów. Przez dosyć długi okres czasu Bractwo Świtu pozostało uśpione i tylko kilku wiernych starym prawom Braci dbało o niszczejący klasztor wciąż wierząc, że kiedyś nadejdzie dzień odpuszczenia win, a święty ogień Zartata ponownie zapłonie w ich sercach. Mówi się, że wiara zdolna jest góry przenosić, i w przypadku Bractwa Świtu słowa te okazały się prawdą. Przekonało się o tym kilku zakonników, którym objawił się sam Posłaniec Nadziei. Bractwo Świtu przeżyło kolejne narodziny, a nowa Rada zadbała, by w sercach Braci ciągle żyło przykazanie Zartata, który nakazał paladynom bezinteresowną służbę wszystkim potrzebującym, bez względu na rasę czy pozycję społeczną. Każdy, kto będzie prosił zostanie wysłuchany, a zakonnicy z największą uwagą postarają się rozwiązać nękający problem.

Siedziba

Górna strefa

Górna Strefa to obszar kompleksu budowli, w którego skład wchodzą najważniejsze miejsca w Zakonie. Głównym punktem w tej części jest Klasztor, do którego codziennie przychodzą wszyscy bracia, by zmówić modlitwę i złożyć ofiarę. Dostęp do wyższej strefy ma każdy członek Bractwa Świtu, aczkolwiek miejsce jest to bardzo dobrze pilnowane i żadne wykroczenie nie zostanie przeoczone. Jest to miejsce, gdzie panuje cisza i spokój.

• Klasztor
• Kapitularz
• Skarbiec
• Biblioteka

Plac treningowy

Miejscem najbardziej popularnym jest Plac Treningowy, który jest podzielony na kilka części pilnowanych przez Nauczycieli, i który spełnia kilka funkcji. Można się tam nauczyć walki, różnych przydatnych umiejętności oraz antymagii. W części centralnej znajduje się niewielki posąg boga Zarata. Miejsce to okrzyknięto przez nowych rekrutów: „Placem pracy i rozpaczy”.

• Aula
• Kwatera Konrada
• Kwatera Niclasa

Dormitorium

Miejscem spoczynku i regeneracji jest kompleks komnat. Każdy członek Bractwa Świtu może znaleźć swój własny kąt, w którym może spać i uczyć się. Zwykli członkowie mogą ubiegać się o Celę – mały pokój ze średnim wyposażeniem, Mistrzom przypadają zaś, lepsze pod względem warunków i wyposażenia, Komnaty.

• Komnaty Patty
• Pokój Juliana
• Pokój Tzaro
• Pokój Gota

Dolna Strefa

Dolna Strefa to część, w której są punkty często odwiedzane, codzienne i pospolite, jak Zbrojownia i Reflektorium. Hałas i ruch na co dzień niebyły tolerowane w Górne Strefie, przez Mistrzów, a także przez modlących się ludzi, na co pozwala ta Strefa. Ponadto można w tej części nabyć świeże informacje i dobrze płatną prace, poprzez tablice ogłoszeń.

• Reflektorium
• Kwatermistrz
• Zbrojownia

Odzienia

Pancerz niepłytowy

Nazwa odzienia: Kolczuga zakonnika
Rodzaj: Zbroja niepłytowa
Typ: Zbroja kolcza z przeszywanicą i płaszczem
Wytrzymałość: 26
Opis: Wykonana ze 150 sztabek stali, 100 kawałków bawełnianego i 100 kawałków wełnianego płótna. Zbroja ta stworzona została jako oficjalny niepłytowy pancerz zakonników Bractwa Świtu. Bawełniana odzież spodnia stanowi podstawę zbroi chroniącą ciało przed zimnem i otarciami metalowych części pancerza, a gruby, pikowany kaftan dodatkowo chroni przed ciosami broni obuchowych. Sama kolczuga wykonana jest z drobnych, stalowych kółek odpornych na cięcia i uderzenia broni siecznych. Wyglądem przypomina stalową tunikę, osłaniającą tułów i uda, z długimi rękawami i kolczym kapturem, chroniącym głowę. Dzięki dwóm specjalnym zapinkom do pleców przymocowany został płaszcz w kolorach Zakonu Braci. Jest on nieodzownym elementem ubioru każdego zakonnika podczas długich podróży jak i zwiedzaniu katakumb. Tkana wełna stanowi doskonałą ochronę przed zimnem, przeszywającym wiatrem czy deszczem, z którymi to ma styczność każdy zakonnik.
Wymagania: Używanie zbroi miękkich, używanie zbroi niepłytowych.

Postacie niezależne (NPC)

• Konrad
• Niclas

Rekrutacja

Punkt rekrutacji