Wersja z 16:57, 29 lip 2019

Opis

Największymi, a co za tym idzie najwspanialszymi okrętami bojowymi królestwa Valfden są galeony, znane też pod nazwą okrętów liniowych. Czteromasztowe olbrzymy są prawdziwą chlubą każdej floty a ich nieoceniona siła ognia przewyższa pozostałe znane nam jednostki. Swoją nazwę zawdzięczają galionowi, czyli drewnianej figurze zawieszonej pod bukszprytem, która zazwyczaj uzasadniała ich nazwy. Galeony są jednostkami 4-masztowymi z żaglami rejowymi na pierwszych dwóch masztach (fokmaszt i grotmaszt) oraz nad i pod bukszprytem, oraz żaglami łacińskimi na dwu ostatnich (bezanmaszt i bonaventura). Uzbrojone w 32 ciężkie działa stanowią olbrzymią siłę bojową każdej floty. Wyporność tych okrętów sprawia, że mogą one zabrać ze sobą nawet 2000 ton ładunku, z czego większość stanowią zapasy dla licznej załogi oraz sama broń. Długość kadłuba waha się pomiędzy 45 a 55 metrami, szerokość głównego deku zawiera się zazwyczaj w 14 metrach. Daje to bardzo duże możliwości transportu wojska gdyż jednorazowo galeon może przewozić nawet 800 żołnierzy piechoty morskiej, oraz stanowi atut w przypadku abordaży i potyczek toczonych bezpośrednio na głównym deku tych okrętów. Cechami odróżniającymi współczesne galeony od ich poprzedników - karak są smuklejsze kształty kadłuba, znacznie niższy kasztel dziobowy i wysoka, zwężająca się ku górze nadbudówka rufowa o konstrukcji schodkowej. W kasztelu rufowym znajdują się zazwyczaj kajuty dowódców piechoty i kapitana, podczas gdy sama załoga zakwaterowana jest w kubryku na trzecim pokładzie. Galeony przeznaczone są przede wszystkim do żeglugi oceanicznej, gdyż w przypadku krótszych rejsów zazwyczaj wybiera się fregaty, z uwagi na ich szybkość oraz zdecydowanie niższe koszty użytkowania. Bardzo często jednak mniejsze galeony wykorzystuje się, jako okręty handlowe przewożące cenne kruszce lub dobra luksusowe stanowiące łakomy kąsek dla morskich rozbójników. Galeony wojenne uzbrajano w cztery dziobowe działa lekkie i ciężkie działa 18-funtowe rozmieszczone wzdłuż burt na dwóch pokładach działowych. Trzeci i czwarty pokład stanowi przestrzeń ładunkową, zaś ostatni, znajdujący się całkowicie pod powierzchnią wody pełnił funkcję balastową, gdyż przewożono tam drewno (służące bieżącym naprawom) oraz wodę pitną, stanowiącą jedno z najcenniejszych dóbr na pełnym morzu. Maksymalną prędkość, jaką rozwijają te okręty zawrzeć można w przedziale od 8 do 10 węzłów, przy sprzyjających wiatrach. Podstawową załogę okrętu stanowi 50 marynarzy wraz z kapitanem i sternikiem, lecz już połowa z nich wystarczy, aby ruszyć tego kolosa z portu i wyprowadzić go na głębsze wody mórz i oceanów oblewających Valfden.

Statystyki

Broń: armata
Obuch: 20 + obuch materiału pocisku

Broń: moździerz
Obuch: 80 + obuch materiału pocisku

Amunicja: kula
Obuch pocisku: 100
Wytrzymałość pocisku: 130

Amunicja: szrapnel
Obuch pocisku: 30
Wytrzymałość pocisku: 32

Amunicja: ciężka kula
Obuch pocisku: 150
Wytrzymałość pocisku: 200

Amunicja: kula łańcuchowa
Obuch pocisku: 50
Wytrzymałość pocisku: 80

Statek: fokmaszt
Kategoria: II
Wytrzymałość: 50

Statek: grotmaszt
Kategoria: II
Wytrzymałość: 50

Statek: dziób
Kategoria: III
Wytrzymałość: 150

Statek: burta
Kategoria: III
Wytrzymałość: 120

Statek: rufa
Kategoria: III
Wytrzymałość: 100

Technika walki

Galeony, jako człon floty wykorzystuje się głównie do zasypania wrogich jednostek gradem pocisków. Potężne, 16-działowe baterie burtowe są wstanie prowadzić ciągły ostrzał wroga doprowadzające zazwyczaj do zatopienia wrogich jednostek. W przypadku starć bezpośrednich załoga, jak i stacjonująca na okręcie piechota morska posiada wręcz olbrzymi potencjał bojowy zdolny do bezproblemowego przejęcia wrogich jednostek eliminując ich załogę.

Ataki

• Abordaż - Najczęściej stosowanym rodzajem walki między dwoma jednostkami jest abordaż, który polega na inwazji we wrogi statek. Boczne burty obu statków są wtedy złączone lub w odległości do 1 metra.

• Salwa z armat - Galeon dzięki szesnastu armatom na burtę (łącznie 32) jest w stanie oddać strzały raz na post lub w innych przypadkach co 5 minut na maksymalną odległość 400 metrów.

• Bombarda - Moździerz umieszczony na środku statku jest w stanie oddać strzał raz na dwa posty lub w innych przypadkach co 10 minut, na maksymalną odległość 1000 metrów.

• Taranowanie - Ukryty tuż pod powierzchnią wody taran na dziobie okrętu jest doskonałą bronią przeciwko mniejszym jednostkom. Wszystkie obiekty poniżej wytrzymałości 100 zostają w chwili uderzenia zniszczone. W przypadku kolizji z większymi jednostkami jego konstrukcja zostaje naruszona i podatna na ataki

Umiejętności

• Dalekowzroczny - Gniazdo zamontowane na szczycie masztu umożliwia dostrzeżenie nowych obiektów na linii horyzontu (np. inny statek, ląd) i daje zapas czasu na reakcję przez 7 postów bądź 90 minut w innych pozostałych przypadkach.

Słabe punkty

• Podatność na ogień - Statek jest podatny na ogień w związku, z czym zaklęcia z żywiołu ognia otrzymują +10 punktów do siły czaru.

• Zależność od wiatru - Jako żaglowiec szybkość i mobilność brygu zależna jest od siły wiatru. W czasie "ciszy" okręt traci całkowicie mobilność.

• Żaglowiec - zniszczenie trzech głównych masztów okrętu skutecznie go unieruchamia, sprawiając, że staje się on podatny na ataki.

Trofea

• brak