Klimat Valfden

Valfden jest wielką wyspą położoną na południowej półkuli planety Marant. Jak przystało na kraj wyspiarski największy wpływ na klimat tego miejsca prócz szerokości geograficznej i ukształtowania terenu mają cztery wielkie prądy morskie opływające wyspę praktycznie z każdej ze stron. Wschodnie wybrzeże wyspy jest bezpośrednim sąsiadem potężnego Prądu Świtu, który wypływając spod lodowych czap lądolodów na południowych krańcach planety niesie ku Valfden i dalej na północ ogromne masy zimnych wód bogatych w plankton i żerujących na nim ryb. W odniesieniu do wyspy sąsiedztwo tego prądu znacznie obniża temperaturę powietrza jak i samą wilgotność, przez co wykształciły się tu równinne tereny trawiaste przechodzące na północy w gęste puszcze i lasy liściaste, znajdujące oparcie na masywach wchodzących w skład północnych łańcuchów górskich Zachód i większa część południa znajduje się natomiast pod wpływem trzech prądów docierających ku wyspie z najcieplejszych wód równikowych. Niosąc ku wyspie masy ciepłych wód prądy Orathu, Lanru i Zarkoru zmieniając zachodnie wybrzeże wyspy w bujną dżunglę obejmującą swym zasięgiem również starożytne sanktuarium Raanarów, znajdujące się na wyspie Feros. Te dwie wielkie masy wodne spotykają się ostatecznie daleko na południe od ujścia Amertodonu czyniąc te wody wyjątkowo niebezpiecznymi ze względu na liczne mgły, sztormy, jak i silne wiatry przyjmujące często formę zabójczych tornad. Toteż wody na południe od Valfden pozostają wciąż niezbadane.

Strefa górska

Ciągnące się kilometrami łańcuchy górskie poprzecinane licznymi przesmykami i dolinami stanowią przeważającą część północnych rubieży Valfden. Te położone kilkaset metrów nad poziomem morza tereny zajmują znaczną część trzech wielkich hrabstw - Revar, Trewor i Larkos. Strefa górska cechuje się bardzo srogim klimatem z niską średnią roczną temperaturą, wysokimi opadami i ubogą szatą roślinną. Bardzo długi okres chłodny trwający tutaj od Atunus do końca Veris, oraz uboga w składniki odżywcze gleba sprawia, że przeważającymi gatunkami roślin porastających górskie stoki są wytrzymałe byliny górskie (np. słoneczny aloes), mchy, porosty, oraz pojedyncze i często skarłowaciałe drzewa iglaste (sosny, cisy, świerki). Wyjątkiem są doliny i łagodniejsze stoki, na których prócz gęstych lasów iglastych często można spotkać bardziej pospolite gatunki traw i ziół, wykorzystywanych przez lokalną ludność głównie jako karma dla zwierząt. Jeśli chodzi o opady, to w tej strefie klimatycznej występują one głównie w postaci stałej (śnieg), który topniejąc w czasie cieplejszych miesięcy zasila lokalne potoki i strumienie odprowadzające wodę na niżej położone tereny.

Temperatura

• Veris: +0°C
• Astas: +10°C
• Atunus: +0°C
• Hemis: -10°C

Cechy

• tereny górskie
• wysoka częstotliwość opadów
• bardzo małe zaludnienie
• uboga szata roślinna
• mała różnorodność fauny

Znane gatunki

• Fauna: Behemot, Cieniostwór, Guiralon, Harsesis, Niedźwiedź, Paradrak, Sfinks, Trablin, Warg, Wilk, Zębacz jaskiniowy
• Flora: Ziele lecznicze, Brzuchowiec, Mak leczniczy, Słoneczny aloes, Ventepia, Starost górski, Dziurawiec

Strefa puszcz i lasów mieszanych

Na południowy wschód od wysokich szczytów górskich znajdują się tereny hrabstwa Maer i księstwa Efehidon. Porastające te tereny puszcze i gęste lasy liściaste stanowią jeden z najbogatszych i najpiękniejszych ekosystemów wyspy Valfden. Zamieszkiwane przez druidów i lokalną ludność trudniącą się przemysłem drzewnym, myślistwem i rybołówstwem lasy cechują się bardzo niewielkim zaludnieniem, a w konsekwencji również ledwo zauważalnym wpływem człowieka na te tereny. Stosunkowo ciepłe lato i dosyć łagodna zima sprzyjają występowaniem czterech wyraźnie odznaczających się od siebie pór roku, bezpośrednio związanych z aktywnością lokalnych roślin i zwierząt. Veris jest czasem wybudzenia z letargu i intensywnego wzrostu, pojawiają się wtedy liście, młode pędy roślin, a leśne polany i przydrożne tereny zakwitają tęczowymi kolorami polnych kwiatów. Dla zwierząt jest to czas wzmożonej aktywności związanej z porą godową i lęgową. Następujące po Veris Astas jest najcieplejszym czasem wzrostu, dojrzewania jak również narodzin - wtedy na świat przychodzą młode. Atunus to z kolei czas zmiany i zbiorów, zwierzęta przygotowują się do nadchodzącej Hemis, a większość drzew zapada w hibernację zrzucając liście, które pokrywają ściółkę pełną jagód i grzybów kolorowym kobiercem. Hemis, czyli czas zastoju, cechuje się zdecydowanie najmniejszą aktywnością gatunków tu zamieszkujących. Gdy ciemności ogarniają cały znany nam świat część zwierząt znajduje bezpieczne schronienie i zapadając w letarg przeczekuję ten niezbyt przyjemny czas. Z racji bliskiego sąsiedztwa gór średnia temperatura jest nieco niższa niż na pozostałych terenach wyspy, a dosyć rzadko występujące opady w zależności od pory roku przyjmują formę deszczu (Astas, Atunus) lub śniegu (Hemis).

Temperatura

• Veris: +5°C
• Astas: +15°C
• Atunus: +5°C
• Hemis: -5°C

Cechy

• tereny leśne
• średnia częstotliwość opadów
• małe zaludnienie
• bogata szata roślinna
• mnogość gatunkowa fauny

Znane gatunki

• Fauna: Behemot, Błędny ognik, Cieniostwór, Czarna wiwerna, Drzewiec, Ent, Gremlin, Harsesis, Jeleń, Kretoszczur, Kreshar, Kretoszczur, Krwiopijca, Niedźwiedź, Sambir, Shizi, Taru, Trablin, Warg, Wiewiórka, Wilk, Wiwerna, Zębacz jaskiniowy, Ścierwojad
• Flora: Ziele lecznicze, Brzuchowiec, Mak leczniczy, Korzeń magiczny, Turs, Ventepia, Mandragora, Hertherk, Wodorosty, Dziurawiec

Strefa miejska

Ciężko określić bezpośredni wpływ, jaki na klimat i ogólny ekosystem panujący na wyspie wywierają ludzkie sadyby, takie jak wsie czy miasteczka. Te małe osiedla zamieszkiwane przez kilkuset mieszkańców wykazują dosyć duże przystosowanie do panujących na danym terenie warunków i znaczną symbiozę z przyrodą, przejawiającą się czerpaniem z niej tego to, co najlepsze przy jednoczesnej trosce o jej wewnętrzną równowagę. Zbyt duża eksploatacja terenów, prędzej czy później zburzyłaby panujący porządek, co w konsekwencji miałoby negatywny wpływ na żyjących tam ludzi. Całkowicie inna sytuacja występuje jednak, gdy miasta te osiągają statusy metropolii, a ich mieszkańców nie liczy się w setkach, ale tysiącach, a czasem nawet dziesiątkach tysięcy. Na Valfden przejawia się to w przypadku dwóch wielkich miast: stolicy Efehidon i nadmorskiego Atusel. Te dwa wielkie ośrodki życia społeczno-kulturalnego znacząco oddziałują na warunki panujące na ich terenach. W miastach praktycznie nie występuje zróżnicowanie w odniesieniu do pór roku, gdyż życie toczy się tu tym samym tempem przez okrągły rok. Rodzima flora została całkowicie wytrzebiona i zastąpiona przez sztuczną, zasadzoną i pielęgnowaną przez samych mieszkańców. Zubożała fauna w większości zawiera w sobie zdziczałe gatunki hodowlane, które po ucieczce z domów przystosowały się do życia w warunkach miejskich. Wysoka aktywność ludzka i sztuczna zabudowa sprawia, że temperatura osiąga tu wartości średnie a dość rzadko występujące opady niezależnie od pory roku mają zazwyczaj postać deszczu.

Temperatura

• Veris: +10°C
• Astas: +20°C
• Atunus: +10°C
• Hemis: 0°C

Cechy

• tereny miejskie
• niska częstotliwość opadów
• bardzo duże zaludnienie
• brak szaty roślinnej
• uboga różnorodność fauny

Znane gatunki

• Fauna: Gremlin, Kretoszczur, Taru, Trablin
• Flora: Rumianek złoty

Strefa nizinna

Naturalne ukształtowanie terenów granicznych hrabstw Larkos i Verran, oraz prawie cały teren hrabstwa Kevan stanowią idealną bazę dla rozwoju wsi, a w konsekwencji rolnictwa i hodowli. Delikatnie pofałdowany, lecz mimo wszystko nizinny krajobraz tych terenów stanowi o wręcz idealnym miejscu uprawy zbóż takich jak pszenica, żyto i jęczmień, oraz hodowli zwierząt, których mięso stanowi podstawowe źródło pokarmu ludności zamieszkującej Valfden. To właśnie te tereny z uwagi na swe żyzne ziemie, bardzo dobre nasłonecznienie, łagodne zimy i dość wysoki współczynnik rocznych opadów sprawiają, że tereny te są bardzo gęsto zaludnione przez ludność chłopską, rozlokowaną na tych terenach w setkach niewielkich wsi specjalizujących się zazwyczaj w jednej konkretnej uprawie lub hodowli. Oczywiście prócz krajobrazów typowo rolniczych można tutaj spotkać naturalnie występujące podmokłe łąki, pełne dziko rosnących ziół i traw oraz niezbyt rozległe, acz liczne gaje drzew liściastych zdominowanych przez śnieżnobiałe brzozy, olchy i buki. Równie dobrze ma się tutaj fauna. Prócz gatunków hodowlanych, jak owce, krowy czy konie spotkać tu można zarówno gatunki roślinożerne jak i drapieżniki na nie polujące. Wśród chłopstwa krążą też plotki o demonicznych południcach i północnicach, które z sobie znanej przyczyny nawiedzać mają rozległe pola i łąki tej części wyspy.

Temperatura

• Veris: +15°C
• Astas: +25°C
• Atunus: +15°C
• Hemis: +5°C

Cechy

• tereny równinne
• stosunkowo duże zaludnienie
• częste opady
• przeciętna szata roślinna
• dość zróżnicowana fauna

Znane gatunki

• Fauna: Błędny Ognik, Czarna wiwerna, Rotish, Gremlin, Jeleń, Kreshar, Kretoszczur, Krwiopijca, Południca, Północnica, Taru, Trablin, Wiewiórka, Wilk, Wiwerna, Ścierwojad, Zębacz
• Flora: Ziele lecznicze, Brzuchowiec, Mak leczniczy, Korzeń magiczny, Turs, Trupikorzeń, Mandragora, Wodorosty, Czarny bez, Dziurawiec, Bagienne ziele

Strefa tropikalna

Południowo-zachodnią część hrabstwa Verran i wyspiarską gminę Feros porastają gęste, wieczne zielone lasy deszczowe. Bliskość, a więc bezpośredni wpływ ciepłych prądów morskich płynących przy zachodnich wybrzeżach Valfden sprawiają, że tereny te sprzyjają rozwojowi bogatej flory niespotykanej w żadnym innym miejscu wyspy. Mimo niezbyt urodzajnej, bagnistej gleby bardzo wysoki wskaźnik rocznych opadów jak i samej temperatury, która sprzyja wręcz nieustającej wegetacji sprawiają, że tereny te porasta gęsta dżungla. Te nieprzebyte tropikalne lasy skrywają w sobie mnogość nieodkrytych jeszcze gatunków roślin i zwierząt, o których opowiadają nieliczni mieszkający tu ludzie, porozrzucani po tym terenie w niewielkich plemiennych wioskach. Rosnące tu egzotyczne gatunki drzew są prawdziwymi skarbami dla stolarzy, który wykorzystują je w produkcji prawdziwych meblarskich dzieł sztuki. Mimo wszystko dżungla pozostaje miejscem niezwykle wymagającym i bardzo niebezpiecznym, o czym przekonali się liczni poszukiwacze przygód ginący w niewidocznych pod warstwą liści rozpadlinach lub ruchomych piaskach. Wspomniane wysokie wskaźniki opadów sprzyjają, bowiem powstawaniu rozlewisk lokalnych strumieni, które z upływem czasu stają się mokradłami, pełnymi dzikich i bardzo często jadowitych stworzeń, które w tak odludnym miejscu stają się dwa razy bardziej niebezpieczne.

Temperatura

• Veris: +20°C
• Astas: +30°C
• Atunus: +20°C
• Hemis: +10°C

Cechy

• tereny dżungli
• małe zaludnienie
• bardzo częste opady
• bogactwo szaty roślinnej
• mnogość gatunków fauny

Znane gatunki

• Fauna: Błędny ognik, Cieniostwór, Czarna wiwerna, Drzewiec, Ent, Guiralon, Kreshar, Krwiopijca, Rotish, Sambir, Spijacz, Wiwerna
• Flora: Ziele lecznicze, Brzuchowiec, Mak leczniczy, Korzeń magiczny, Turs, Trupikorzeń, Hertherk, Wodorosty, Krzyczące ziele, Garidios, Czarny bez, Dziurawiec, Bagienne ziele

Przypis

• Strefa - są to ogólne opisy stref krajobrazowych występujących na danym terenie wyspy. W ramach prowadzonego przez siebie wątku prowadzący wyprawę po konsultacji z MG może wprowadzić na danym terenie lokację szczególną np. bagno, kotlinę, wioskę.
• Temperatura - są to wartości średnich temperatur miesięcznych, występujących na danym terenie. Prowadzący wyprawę może ingerować w temperaturę danej lokacji obniżając ją lub podwyższając zgodnie z bieżącą potrzebą. Ingerencja ta musi być uzasadniona konkretnymi warunkami pogodowymi (zamieć, ulewa, burza) jak i pozostawać logicznie spójna z wartościami ogólnymi.
• Cechy - są to warunki jakie najczęściej można spotkać na danych terenach. Informują one MG prowadzącego wyprawę, jak i jej uczestników o trudnościach jakie mogą napotkać w danym terenie.
• Znane gatunki - jest to spis najczęściej spotykanych bestii i roślin, naturalnie występujących na danym obszarze.