Opis

Jednym z najpopularniejszych okrętów bojowych większości flot wojennych tak Valfden jak i pozostałych królestw kontynentu są fregaty - trójmasztowe okręty o ożaglowaniu tego samego typu (fregata). Te 45 metrowe statki swoją sławę zawdzięczają przede wszystkim swoimi osiągom - wysokimi prędkościami maksymalnymi, plasującymi się w granicach 10-11 węzłów (tj. 18-20 km/h) oraz bardzo dobrą siłą ogniową umieszczonej na nich artylerii okrętowej. Jak już wspomniano długość fregaty to zależnie od konstrukcji od 35 do 45 metrów, zaś szerokość jej głównego deku to w najszerszym punkcie 11 metrów. Daje to, więc bardzo duże możliwości bojowe w przypadku abordażu, bądź prowadzenia walki na pierwszym pokładzie statku przez piechotę stacjonującą na okręcie. Wysokość grotmasztu - najwyższego z trzech masztów to zazwyczaj 35 metrów ponad pokładem, fokmaszt i stermaszt są natomiast o kilka metrów niższe. Na grotmaszcie znajduje się też tzw. bocianie gniazdo, pełniące funkcje punktu obserwacyjnego, z którego jeden z członków załogi może wypatrywać wrogów lub pojawiających się na horyzoncie lądów. Bardzo często główny dek fregaty posiada przednią i tylną nadbudówkę, tzw. kasztele, w których to znajdują się kajuty kapitana i pierwszego oficera.
Wyporność tych okrętów zależnie od konstrukcji waha się pomiędzy 1000 a 1500 ton, co sprawia, że prócz swoich przysposobień wojskowych są to też bardzo dobre statki patrolowe, eskortowe czy podróżniczo-odkrywcze. Zapasy zabierane do ich ładowni pozwalają na bardzo długie (do miesiąca) rejsy bez konieczności ich uzupełniania, a dość małe, bo 5 metrowe zanurzenie pozwala tym okrętom na przepływanie stosunkowo płytkich zatok czy cieśnin bez ryzyka rozbicia się o rafy. Podstawową załogą okrętu zdolną do bezproblemowego wyjścia w morze jest 250 żeglarzy, w skład, których wchodzi kapitan, sternik (na tego typu okrętach nazywany pierwszym oficerem) oraz 248 marynarzy obsługujących ożaglowanie i część dział. Największą efektywność okręt posiada oczywiście wtedy, gdy na jego pokładzie znajduje się pełna 300 osobowa załoga. Fregaty zdolne są też do przewożenia wojska (do 200 żołnierzy), co czyni je bardzo dobrymi okrętami desantowymi. Jeśli chodzi o uzbrojenie okrętu, to w skład każdej z dwóch baterii burtowych wchodzi osiem 12-funtowych armat ustawionych na drugim pokładzie (tzw. pokładzie działowym) oraz dwa działa pościgowe umieszczone na dziobie, równolegle do bukszprytu. Podstawową amunicją służącą do zwalczania wrogich jednostek są zwykłe kule, ciężkie kule zapalające oraz kule łańcuchowe, zaś w przypadku wyniszczania samych załóg szrapnele zwane inaczej kartaczami. Fregaty bardzo często wykorzystywane są, jako okręty kaperskie, gdyż łowcy piratów i wrogich korsarzy upodobali sobie ich szybkość i siłę ogniową przy jednoczesnym zachowaniu wysokich parametrów manewrowych i zwrotności.

Statystyki

Broń: armata
Obuch: 10 + obuch materiału pocisku

Amunicja: kula
Obuch pocisku: 100
Wytrzymałość pocisku: 130

Amunicja: szrapnel
Obuch pocisku: 30
Wytrzymałość pocisku: 32

Amunicja: ciężka kula
Obuch pocisku: 150
Wytrzymałość pocisku: 200

Amunicja: kula łańcuchowa
Obuch pocisku: 50
Wytrzymałość pocisku: 80

Statek: fokmaszt
Kategoria: I
Wytrzymałość: 50

Statek: grotmaszt
Kategoria: I
Wytrzymałość: 50

Statek: dziób
Kategoria: II
Wytrzymałość: 120

Statek: burta
Kategoria: II
Wytrzymałość: 100

Statek: rufa
Kategoria: II
Wytrzymałość: 80

Technika walki

Z racji swojej szybkości fregaty bardzo często wykorzystywane są, jako okręty przechwytujące wrogie jednostki. Dwa działa pościgowe umieszczone na dziobie okrętu wykorzystywane są do sukcesywnego niszczenia ożaglowania i takielunku wrogich jednostek powodując tym samym znaczne ograniczenia ich szybkości i możliwości manewrowych. Po zbliżeniu się na odległość około 300 metrów, będącej odległością skutecznego strzału z artylerii, kapitanowie starają się nieco wyprzedzić swoich przeciwników by uzyskać lepszy kąt do oddawania celnych salw. Co uwagi na panujące na morzach i oceanach warunki jest dosyć wymagające nawet dla doświadczonych strzelców. Walki prowadzone są w dwojaki sposób. Ciągła wymiana ognia skutkująca zatopieniem jednego z okrętów, (następuje po zniszczeniu przynajmniej dwóch z trzech newralgicznych miejsc na okręcie) i uszkodzeniem drugiego lub abordaż, w czasie, którego po kilku celnych salwach szrapnelami po załodze wrogiego okrętu, następuje próba wtargnięcia na pokład przeciwnika i pokonanie resztki załogi.

Ataki

• Abordaż - Najczęściej stosowanym rodzajem walki między dwoma jednostkami jest abordaż, który polega na inwazyjnym wkroczeniu na pokład wrogiego statku. Burty obu statków są wtedy złączone lub znajdują się w odległości do 1 metra od siebie.

• Salwa z armat – Fregata dzięki piętnastu armatom po obu stronach jest w stanie oddać strzały raz na post lub w innych przypadkach, co 5 minut na maksymalną odległość do 400 metrów.

• Taranowanie - Ukryty tuż pod powierzchnią wody taran na dziobie okrętu jest doskonałą bronią przeciwko mniejszym jednostkom. Wszystkie obiekty poniżej wytrzymałości 50 zostają w chwili uderzenia zniszczone. W przypadku kolizji z większymi jednostkami jego konstrukcja zostaje naruszona i podatna na ataki.

Umiejętności

• Dalekowzroczny - Bocianie gniazdo na szczycie grotmasztu umożliwia dostrzeżenie nowych obiektów na linii horyzontu (np. inny statek, ląd) i daje zapas czasu na reakcję przez 3 posty z walką bądź godzinę w innych przypadkach.

Słabe punkty

• Podatność na ogień - Statek jest podatny na ogień w związku, z czym zaklęcia z żywiołu ognia otrzymują +10 punktów do siły czaru.

• Zależność od wiatru - Jako żaglowiec szybkość i mobilność fregaty zależna jest od siły wiatru. W czasie "ciszy" okręt traci całkowicie mobilność.

• Żaglowiec - zniszczenie dwóch głównych masztów okrętu skutecznie go unieruchamia, sprawiając, że staje się on podatny na ataki.

Trofea

• brak