Z Forumowy system RPG Marant
| Linia 11: | Linia 11: | ||
[[Plik:Port_Hesperos.jpg|170px|thumb|right| Port_Hesperos]] | [[Plik:Port_Hesperos.jpg|170px|thumb|right| Port_Hesperos]] | ||
| − | + | Basen portowy w Hesperos w pełnym słońcu mieni się niezliczoną ilością żagli, masztów, burt i gładką taflą połyskującej wody. Umiejscowiony w naturalnej, głębokiej zatoce, osłonięty jest od niszczycielskich sztormów i wielkich fal, które nadciągać mogą od strony otwartego morza. W samym porcie swoje miejsce mają, jak to w portach bywa, a zwłaszcza tak dużych, magazyny, składy, dźwigi, bazary, knajpy, burdele i inne, czasem nielegalne przybytki. Na każdym kroku spotyka się kupca, marynarza, albo prostytutkę. Kunańskie kobiety ze względu na swoją egzotyczną skądinąd urodę, są chętnie podkupywane przez wygłodniałych mężczyzn zawijających do miasta. Śmierdzi tutaj moczem, rybami, kiszoną kapustą i bazylią, która na Zuesh uważana jest za chwast. Jako pierwsze miejsce, które widzi podróżny przybywający na wyspę od tej strony morza, port wydaje się miejscem raczej zwyczajnym, niezbyt urodziwym, ale i też niekoniecznie nieprzyjaznym. Dopiero to, co dalej stanowi wizytówkę okolicy, przyciągając rzesze ludzi, elfów, Kunan czy przedstawicieli każdej jednej rozumnej rasy świata Marantu. | |
| − | == | + | == Trzcinowy bazar == |
| − | [[Plik: | + | [[Plik:Trzcinowy_bazar.jpg|170px|thumb|right| Trzcinowy_bazar]] |
Wrzosowiska ciągną się na zachód od Ysery. Mijając ostatnie zabudowania wioski należy iść cały czas przed siebie, w stronę wzgórz. To stamtąd w stronę miejscowości płyną strumienie zasilające pola i lokalny browar. Rozciągają się najpierw na pokaźnej polanie u podnóża wzniesień, by później skromną przełączą wbić się klinem głęboko w głąb lądu. Oprócz oczywistych wrzosów ów teren poprzecinany jest pojedynczymi brzozami, które przechodzą wreszcie w las porastający wszystko wokół. Wysokie drzewa o czarno-białej korze skrywają wiele tajemnic, których nikt nie śmiał odkryć. Mało kto sam chętnie zapuszcza się w te rejony, gdyż po prostu nie było potrzeby - niewiele da się tutaj zasadzić, a i domu nie ma po co budować. Niektórzy nawet twierdzą, że na wrzosowiskach straszy. | Wrzosowiska ciągną się na zachód od Ysery. Mijając ostatnie zabudowania wioski należy iść cały czas przed siebie, w stronę wzgórz. To stamtąd w stronę miejscowości płyną strumienie zasilające pola i lokalny browar. Rozciągają się najpierw na pokaźnej polanie u podnóża wzniesień, by później skromną przełączą wbić się klinem głęboko w głąb lądu. Oprócz oczywistych wrzosów ów teren poprzecinany jest pojedynczymi brzozami, które przechodzą wreszcie w las porastający wszystko wokół. Wysokie drzewa o czarno-białej korze skrywają wiele tajemnic, których nikt nie śmiał odkryć. Mało kto sam chętnie zapuszcza się w te rejony, gdyż po prostu nie było potrzeby - niewiele da się tutaj zasadzić, a i domu nie ma po co budować. Niektórzy nawet twierdzą, że na wrzosowiskach straszy. | ||
| Linia 23: | Linia 23: | ||
"Lądujący Kormoran" jest karczmą usytuowaną w centrum wioski Ysera. Prowadzony przez Barbarę Perroni, piękną i surową kobietę, serwuje specjały z lokalnego browaru i tutejszej piekarni. Można się tutaj napić, zjeść coś ciepłego lub odpocząć przed dalszą podróżą w jednym z wolnych pokoi. Sam budynek został starannie wybielony, strzechę położona porządnie i starannie, by byle wiatr wiejący od morza jej nie zerwał. Mimo iż bliskość wielkiego akwenu jest oczywista, serwuje się tutaj raczej niewiele ryb, chociaż zabraknąć ich nie mogło. Karczma znana jest głownie z tego, że serwuje świetne piwo. Wielu gości zjeżdża tutaj z głównego szlaku tylko po to, by się go napić a następnie ruszyć w dalszą drogę. Lokalna społeczność sama dba o porządek na miejscu, obywając się bez wyspecjalizowanych strażników czy milicji wiejskiej. Tyczy się to również dbania o dobry ton prowadzenia się przyjezdnych, jak i troszczenie się o dobre imię pani Barbary Perroni, właścicielki owego przybytku. | "Lądujący Kormoran" jest karczmą usytuowaną w centrum wioski Ysera. Prowadzony przez Barbarę Perroni, piękną i surową kobietę, serwuje specjały z lokalnego browaru i tutejszej piekarni. Można się tutaj napić, zjeść coś ciepłego lub odpocząć przed dalszą podróżą w jednym z wolnych pokoi. Sam budynek został starannie wybielony, strzechę położona porządnie i starannie, by byle wiatr wiejący od morza jej nie zerwał. Mimo iż bliskość wielkiego akwenu jest oczywista, serwuje się tutaj raczej niewiele ryb, chociaż zabraknąć ich nie mogło. Karczma znana jest głownie z tego, że serwuje świetne piwo. Wielu gości zjeżdża tutaj z głównego szlaku tylko po to, by się go napić a następnie ruszyć w dalszą drogę. Lokalna społeczność sama dba o porządek na miejscu, obywając się bez wyspecjalizowanych strażników czy milicji wiejskiej. Tyczy się to również dbania o dobry ton prowadzenia się przyjezdnych, jak i troszczenie się o dobre imię pani Barbary Perroni, właścicielki owego przybytku. | ||
| − | == | + | == Essor == |
| − | [[Plik: | + | [[Plik:Essor.jpg|170px|thumb|right| Essor]] |
"Lądujący Kormoran" jest karczmą usytuowaną w centrum wioski Ysera. Prowadzony przez Barbarę Perroni, piękną i surową kobietę, serwuje specjały z lokalnego browaru i tutejszej piekarni. Można się tutaj napić, zjeść coś ciepłego lub odpocząć przed dalszą podróżą w jednym z wolnych pokoi. Sam budynek został starannie wybielony, strzechę położona porządnie i starannie, by byle wiatr wiejący od morza jej nie zerwał. Mimo iż bliskość wielkiego akwenu jest oczywista, serwuje się tutaj raczej niewiele ryb, chociaż zabraknąć ich nie mogło. Karczma znana jest głownie z tego, że serwuje świetne piwo. Wielu gości zjeżdża tutaj z głównego szlaku tylko po to, by się go napić a następnie ruszyć w dalszą drogę. Lokalna społeczność sama dba o porządek na miejscu, obywając się bez wyspecjalizowanych strażników czy milicji wiejskiej. Tyczy się to również dbania o dobry ton prowadzenia się przyjezdnych, jak i troszczenie się o dobre imię pani Barbary Perroni, właścicielki owego przybytku. | "Lądujący Kormoran" jest karczmą usytuowaną w centrum wioski Ysera. Prowadzony przez Barbarę Perroni, piękną i surową kobietę, serwuje specjały z lokalnego browaru i tutejszej piekarni. Można się tutaj napić, zjeść coś ciepłego lub odpocząć przed dalszą podróżą w jednym z wolnych pokoi. Sam budynek został starannie wybielony, strzechę położona porządnie i starannie, by byle wiatr wiejący od morza jej nie zerwał. Mimo iż bliskość wielkiego akwenu jest oczywista, serwuje się tutaj raczej niewiele ryb, chociaż zabraknąć ich nie mogło. Karczma znana jest głownie z tego, że serwuje świetne piwo. Wielu gości zjeżdża tutaj z głównego szlaku tylko po to, by się go napić a następnie ruszyć w dalszą drogę. Lokalna społeczność sama dba o porządek na miejscu, obywając się bez wyspecjalizowanych strażników czy milicji wiejskiej. Tyczy się to również dbania o dobry ton prowadzenia się przyjezdnych, jak i troszczenie się o dobre imię pani Barbary Perroni, właścicielki owego przybytku. | ||
Wersja z 16:29, 13 kwi 2015
Spis treści
O Lokacji
Hesperos jest portowym miastem położonym na zachodnim wybrzeżu wyspy Zuesh, marchii królestwa Valfden. Ze starokunańskiego, w wolnym tłumaczeniu, oznacza "Gwiazda Wieczorna". Młode miasto, lecz prężnie rozwijające się. Leży na cyplu, najbardziej na zachód wysuniętym punkcie całej wyspy, co stwarza idealne warunki do przyjmowania do swojego portu statków kursujących między wyspą, Valfden, kontynentem i Doral. Spotykają się tutaj kupcy ze wszystkich stron świata, przenikając się kulturami, wymieniając doświadczeniami i oczywiście sprzedając sobie przeróżne, często wykwintne towary. Tak zwany "Trzcinowy bazar" znany jest na całym świecie nie tylko ze względu na różnorodność towarów, ale głównie z tego, że każdy jeden kram wykonany jest z twardej trawy trzcinowej rosnącej tylko i wyłącznie na tej wyspie. Handlarze, by odróżnić się od konkurencji, barwią trzcinę na różne kolory, co sprawia, że otwarty niemalże całą dobę rynek mieni się wszystkimi kolorami tęczy, przyciągając swoim rozmachem i wykwintnym stylem. Tuż obok bazaru mieści się "Essor", bodajże najlepszy zajazd na wyspie. Pod względem możliwości przepływu towaru jest trzecim największym portem w tej części świata, ustępujący jedynie zatoce w Atusel i wielkiemu portowi wojennemu na północnym wybrzeżu marchii, w Funerze. Mimo iż samo miasto nie posiada długiej historii, jego dobra lokalizacja, napływ Valfdeńskich osadników i ogromne pieniądze włożone w rozwój sprawiły, że ośrodek ten szybko stał się konkurencyjny wobec stolicy na południowym-wschodzie, Kenin. Z czasem to właśnie do Hesperos, nie zniszczonego i wyludnionego przez wojnę ostatniego bastionu Kunańskiej cywilizacji zaczęli spływać wszelkiej maści artyści i rzemieślnicy wytwarzający przedmioty nie tylko użytkowe, ale i przede wszystkim piękne. W końcu otworzono tutaj drugą akademię sztuk pięknych, a przy niej najlepszą i bodajże najbardziej elitarną placówkę tkacką na świecie - manufakturę im. Evening Antarii. Swego rodzaju szkoła zawodowa zrzesza najlepszych specjalistów i artystów w dziedzinie mody i wytwarzania ubrań, dyktując nowe trendy i wyznaczając kierunki ubioru możnych tego świata.
Najważniejsze miejsca
Port Hesperos
Basen portowy w Hesperos w pełnym słońcu mieni się niezliczoną ilością żagli, masztów, burt i gładką taflą połyskującej wody. Umiejscowiony w naturalnej, głębokiej zatoce, osłonięty jest od niszczycielskich sztormów i wielkich fal, które nadciągać mogą od strony otwartego morza. W samym porcie swoje miejsce mają, jak to w portach bywa, a zwłaszcza tak dużych, magazyny, składy, dźwigi, bazary, knajpy, burdele i inne, czasem nielegalne przybytki. Na każdym kroku spotyka się kupca, marynarza, albo prostytutkę. Kunańskie kobiety ze względu na swoją egzotyczną skądinąd urodę, są chętnie podkupywane przez wygłodniałych mężczyzn zawijających do miasta. Śmierdzi tutaj moczem, rybami, kiszoną kapustą i bazylią, która na Zuesh uważana jest za chwast. Jako pierwsze miejsce, które widzi podróżny przybywający na wyspę od tej strony morza, port wydaje się miejscem raczej zwyczajnym, niezbyt urodziwym, ale i też niekoniecznie nieprzyjaznym. Dopiero to, co dalej stanowi wizytówkę okolicy, przyciągając rzesze ludzi, elfów, Kunan czy przedstawicieli każdej jednej rozumnej rasy świata Marantu.
Trzcinowy bazar
Wrzosowiska ciągną się na zachód od Ysery. Mijając ostatnie zabudowania wioski należy iść cały czas przed siebie, w stronę wzgórz. To stamtąd w stronę miejscowości płyną strumienie zasilające pola i lokalny browar. Rozciągają się najpierw na pokaźnej polanie u podnóża wzniesień, by później skromną przełączą wbić się klinem głęboko w głąb lądu. Oprócz oczywistych wrzosów ów teren poprzecinany jest pojedynczymi brzozami, które przechodzą wreszcie w las porastający wszystko wokół. Wysokie drzewa o czarno-białej korze skrywają wiele tajemnic, których nikt nie śmiał odkryć. Mało kto sam chętnie zapuszcza się w te rejony, gdyż po prostu nie było potrzeby - niewiele da się tutaj zasadzić, a i domu nie ma po co budować. Niektórzy nawet twierdzą, że na wrzosowiskach straszy.
Akademia im. Evening Antarii
"Lądujący Kormoran" jest karczmą usytuowaną w centrum wioski Ysera. Prowadzony przez Barbarę Perroni, piękną i surową kobietę, serwuje specjały z lokalnego browaru i tutejszej piekarni. Można się tutaj napić, zjeść coś ciepłego lub odpocząć przed dalszą podróżą w jednym z wolnych pokoi. Sam budynek został starannie wybielony, strzechę położona porządnie i starannie, by byle wiatr wiejący od morza jej nie zerwał. Mimo iż bliskość wielkiego akwenu jest oczywista, serwuje się tutaj raczej niewiele ryb, chociaż zabraknąć ich nie mogło. Karczma znana jest głownie z tego, że serwuje świetne piwo. Wielu gości zjeżdża tutaj z głównego szlaku tylko po to, by się go napić a następnie ruszyć w dalszą drogę. Lokalna społeczność sama dba o porządek na miejscu, obywając się bez wyspecjalizowanych strażników czy milicji wiejskiej. Tyczy się to również dbania o dobry ton prowadzenia się przyjezdnych, jak i troszczenie się o dobre imię pani Barbary Perroni, właścicielki owego przybytku.
Essor
"Lądujący Kormoran" jest karczmą usytuowaną w centrum wioski Ysera. Prowadzony przez Barbarę Perroni, piękną i surową kobietę, serwuje specjały z lokalnego browaru i tutejszej piekarni. Można się tutaj napić, zjeść coś ciepłego lub odpocząć przed dalszą podróżą w jednym z wolnych pokoi. Sam budynek został starannie wybielony, strzechę położona porządnie i starannie, by byle wiatr wiejący od morza jej nie zerwał. Mimo iż bliskość wielkiego akwenu jest oczywista, serwuje się tutaj raczej niewiele ryb, chociaż zabraknąć ich nie mogło. Karczma znana jest głownie z tego, że serwuje świetne piwo. Wielu gości zjeżdża tutaj z głównego szlaku tylko po to, by się go napić a następnie ruszyć w dalszą drogę. Lokalna społeczność sama dba o porządek na miejscu, obywając się bez wyspecjalizowanych strażników czy milicji wiejskiej. Tyczy się to również dbania o dobry ton prowadzenia się przyjezdnych, jak i troszczenie się o dobre imię pani Barbary Perroni, właścicielki owego przybytku.
Najważniejsze Postacie
Browarnik
- Imię: Tylon Birra
- Płeć: mężczyzna
- Rasa: niziołek
- Mutacja: brak
- Data urodzenia: nieznana
- Lokalizacja: Ysera
- Status: Żywy
Tylon Birra pochodzi z Efehidonu. Uczył się u mistrzów browarnictwa ze stolicy Valfden, kształcąc się w rzemiośle pod okiem samego Andrzeja ze Spychowa, arcymistrza w produkcji złocistego trunku. Jego rodzina należy raczej do poważanych, szanowanych i majętniejszych klanów niziołków. Został wyłowiony przez barona Venatio i zakontraktowany przez niego do otworzenia i prowadzenia w jego imieniu nowo powstałego browaru w miejscowości Ysera na wschodnim wybrzeżu. Specjalista od mocnego portera i klarownego lagera, Tylon rozsławił się na całą wyspę swoimi wyrobami.
Piekarz
- Imię: Krul Morison
- Płeć: mężczyzna
- Rasa: człowiek
- Mutacja: brak
- Data urodzenia: nieznana
- Lokalizacja: Ysera
- Status: Żywy
Krul Morison urodził się w pobliskim Utamin i tam pod opieką lokalnego piekarza od najmłodszych lat pobierał nauki w swoim obecnym fachu. Przykładał się do swojego zajęcia, polubił je bardzo i starał się tworzyć jak najlepsze pieczywo, za każdym razem. Zakochał się w córce miejscowego kupca, oczywiście ręki ukochanej nie otrzymał, więc wyszedł za córkę jednego z okolicznych farmerów. Była nieco mniej ładna, ale na szczęście troszkę głupsza, więc nie sprawiała żadnych problemów swojemu mężowi. Dochowali się dwójki synów. Gdy baron Funeris Venatio lokował nową wieś, przeniósł się tam z rodziną, otwierając piekarnię.
Sołtys
- Imię: Alan z Raschet
- Płeć: mężczyzna
- Rasa: człowiek
- Mutacja: brak
- Data urodzenia: nieznana
- Lokalizacja: Ysera
- Status: Żywy
Alan, jak wskazuje jego miano, pochodzi z gminy Raschet. Wychowywał się pod pokaźnymi murami królewskich oddziałów, które w końcu przemianowano na Bractwo Świtu. Syn raczej zamożnego kupca i miejscowej piękności, otrzymał odpowiednie wykształcenie pod okiem królewskich skrybów. Któregoś dnia poznał nieco młodszego od siebie rekruta Bractwa Świtu, Funerisa Venatio, z którym zawiązał znajomość. Poznawszy się na Alanie, będąc już baronem, Funeris zaproponował mu zarządzanie nowo powstałą wioską Ysera w gminie Utamin. Ożenił się z Natalią Mikołaj, panią przepiękną, lecz niezbyt wierną. Mieli dwójkę dzieci, podobno jedno nie było jego. Albo i żadne, różne opinie krążyły po okolicy. Wiadomo za to na pewno, że Alan nigdzie nie rusza się bez swojej fajki, którą otrzymał od samego Funerisa. Podobno została wykonana z kości demona.
Karczmarka
- Imię: Barbara Perroni
- Płeć: kobieta
- Rasa: człowiek
- Mutacja: brak
- Data urodzenia: nieznana
- Lokalizacja: Ysera
- Status: Żywy
Barbara to baba jakich mało. Pochodzi stąd, czyli nikt nie wie dokładnie skąd. Jest to kobieta o wcale przyjemnej urodzie, długich włosach i pokaźnym, naprawdę pięknym biuście. Jest raczej markotna, nieprzyjemna wobec chamów i prostaków, prowadzi karczmę twardą i pewną ręką. Jej siła i stanowczość kłócą się z jej spokojnym wyrazem twarzy i ciągłym uśmiechem na twarzy. Miejscowi już dawno nauczyli się, żeby nie robić sobie z niej żartów, nie poklepywać i nie rzucać sprośnych żartów w jej stronę. Zawsze chętna do udzielenia jakiejś informacji, sprzedania czegoś, czy po prostu do zarobienia. W ten czy inny sposób.