Stary świat znany naszym ojcom chylił się ku końcowi. Ludzie coraz częściej zapominali o bogach, a bogowie o ludziach. Nikt tak naprawdę nie wie co wydarzyło się w królestwie bogów, kotle dusz. Powstały jednak legendy opowiedziane przez tych, którzy powrócili z zaświatów. Pergamin ten przedstawia najprawdopodobniejszy scenariusz...

Wszyscy byliśmy tego świadkami, Innos bóg dobra, światłość śmiertelnych. Zmierzał powolnym krokiem w centrum kotła dusz. Szedł choć z wyrazu jego twarzy można było odczytać zupełnie inne sygnały. Szedł choć nie chciał. Przytłoczony nienawiścią ogarniającą świat, który stworzył. Dusze mówiły, to jego ostatnia podróż. Co z nami będzie jeśli zabraknie tutaj Innosa. Poproszono nawet o pomoc Adanosa, jednak ten nie mógł nic poradzić na wole boga słońca.

W centrum kotła dusz wydarzyło się coś nie do opisania. Bóg umarł, pozostawiając pustkę. Równowaga została zachwiana. W równoległym świece żywych, grupy fanatyków próbowały uwolnić Beliara z jego okowów. I do uwolnienia doszło, jednak nie tam gdzie się go spodziewano. Rozwścieczony bóg śmierci, pragnący zemsty na swym bracie zasiał cierpienie w kotle dusz. Wielce się zdziwił, gdy na końcu swej krwawej kampanii spotkał Adanosa opłakującego ich brata. Beliar nie zastanawiając się zaatakował Adanosa, wiedział, że taka okazja już nigdy może mu się nie nadarzyć.

I po raz kolejny bogowie stanęli do boju. Walka była długa i wyrządziła wiele szkód. Wszystkie dusze przyglądały się starciu tytanów. Szala zwycięstwa nie przewyższała się na żadną ze stron, mogli tak walczyć bez końca. Wtedy Adanos doszedł do wniosku, że walka nie ma sensu, pojął dzieło Innosa. Rzekł do brata "Walczyć z tobą nie będę". A Beliar zabił odsłoniętego Adanosa stajać się jedynym panującym bogiem. Sądziliśmy, że to już koniec. Jedna z dusz dała nam nadzieję. Rzekła "I ja dzieło Innosa pojąłem". Posłuchaliśmy wiec danej nam rady. Każda znajdująca się w kotle dusza ruszyła w stronę Beliara. Miliardy stworzeń pędzących na pewną śmierć. Beliar pochłaniał jedną dusze za drugą. I wtedy stało się coś niesamowitego. Beliar zginał, dobro z dusz, które pochłonął zniszczyło go od środka.

Równolegle ze śmiercią Beliara w centrum kotła dusz nastąpiła eksplozja. Dzieło Innosa dobiegło końcu. Duszę ujrzały nowych 3 bogów. Najstarszy z nich Rasher. Bóg śmierci, władca królestwa zmarłych, opiekun kotła dusz, ojciec nocy, pan lodu i kreator wojen. Młodsza od niego Zewola. Bogini życia, zarządczyni dusz, pani ognia, twórczyni pokoju, matka dnia, opiekunka domowego ogniska. Najmłodsza z trójki Ventepi. Bogini natury, pani powietrza, opiekunka istot żywych.

[...]W między czasie wydarzyło się wiele rzeczy. Zostaną przedstawione z czasem. Obecnie istnieje 6 bogów.

Najstarszy z nich Rasher. Bóg śmierci, władca królestwa zmarłych, opiekun kotła dusz, ojciec nocy, pan lodu i kreator wojen. Młodsza od niego Zewola. Bogini życia, zarządczyni dusz, pani ognia, twórczyni pokoju, matka dnia, opiekunka domowego ogniska. Najmłodsza z trójki Ventepi. Bogini natury, pani powietrza, opiekunka istot żywych.

Syn Rashera i Ventepi. Nalas jest opiekun sztuki i poezji, panem wody, opiekunem istot pięknych. Syn Rashera i Zewoli. Ellmor jest bogiem wiedzy, mądrości, panem błyskawic, patronem losu, władcą czasu.

Zartat, według legend stworzony choć nie narodzony podczas śmierci Innosa. Przepowiednia głosi, że nadejdzie gdy świat będzie potrzebował pomocy. Jest swoistą reinkarnacja boga słońca. Często utożsamiany z nadzieją.