Tekst źródłowy strony Nidan

[[Kategoria:Gmina Uume]]

= O Lokacji =
[[Plik:Lokacje_Nidan.jpg|250px|thumb|right| Nidan]]
Nidan to niewielkie miasteczko powstałe na wschodzie wyspy, wśród jedynej dużej puszczy na Zuesh. Kunanie przez większość swojej historii raczej niechętnie osiedlali się w lasach u podnóża Aralak, czując wielki respekt przed potęgą góry, która dawno temu stworzyła ich wyspę. Dopiero najazd demonów i przekształcenie się niezależnego zueskiego państwa kunan w marchię królestwa Valfden sprawiło, że rozpoczęły się pierwsze śmiałe podboje tego terenu. Lasy zaczęto stopniowo karczować i przerzedzać, poszukując nowych terenów na tych nadzwyczajnie żyznych glebach, lecz też głównie po to, by zasilić wojenną machinę w drewno, smołę drzewną i torf. Ludzie, elfy i inne rasy z nadrzędnego królestwa przybyli na wyspę szykując się do wojny z królestwami kontynentu, budując tutaj swoje bazy wypadowe. Podczas rozpoczęcia eksploracji puszczy zaczęły powstawać pierwsze ośrodki mieszkalne. Mieszkali tam smolarze, drwale i ich rodziny, będąc cały czas w bezpośredniej bliskości rzeki Ynosy mającej swoje źródło w wulkanie. Z czasem okoliczne skupiska domostw połączyły się, dając podwaliny pod pierwsze miasteczko w tej okolicy, Nidan. Zbudowane na prawym brzegu wielkiej płynącej wody kontroluje okoliczne wyręby i smolarnie, pomagając spławiać świeżo pozyskany półprodukt w głąb wyspy. Zrzeszenie się pojedynczych producentów w większy kolektyw pomogło im też uzyskać lepsze ceny skupu, dysponując sumarycznie większą ilością towaru i mając wspólny cel negocjacyjny. Powstanie miasteczka było więc logicznym posunięciem na drodze do polepszenia warunków bytujących tutaj kunan. W Nidan powstawały oczywiście nie tylko domy mieszkalne dla rodzin pracujących tutaj zueskich drwali, lecz także wszelkie przybytki niezbędne do normalnego funkcjonowania - karczma, piekarnia, warsztat kowala, posterunek milicji. Do tego wszystkiego oczywiście tartaki napędzane siłą płynącej bez ustanku wody.

= Okolice =
Okolice miasta upstrzone są karczowiskami i smolarniami.

== Wyręby ==
[[Plik:Wyręby.jpg|170px|thumb|right| Wyręby]]
Wszelkie powstałe w tej okolicy zręby drzew często określa się jako karczowiska czy trzebieże. Rozsiane po całej okolicy zagłębiają się coraz mocniej w dobrze zrośnięty las, dostarczając marchii Zuesh ogromnej ilości produktu drzewnego wykorzystywanego do produkcji przede wszystkim statków. Spławiany Ynosą dociera do Funery, gdzie w Wielkiej Stoczni im. Gordiana Morii przerabiany jest na siejące postrach na morzach i gotowe na wielką wojnę statki wojenne. Drwale pracują bez ustanku, zmagając się z gęsto zarośniętą okolicą, nieruszaną niemalże nigdy. Kunanie wraz z nielicznymi krasnoludami i ludźmi przybyłymi z Valfden zdzierają ręce, wylewają morze potu i łamią siekiery, byleby tylko sprostać wielkiemu zapotrzebowaniu królestwa. Kieruje nim jeszcze jedno, co pewnie wszyscy z nich stawiają ponad wszystko inne - chęć zysku. Kto zdrów i z krzepą, niech łapie za drwalski topór i rusza na wschód wyspy, pracując na swój własny rachunek.

== Smolarnie ==
[[Plik:Smolarnie.JPG|170px|thumb|right| Smolarnie]]
Smolarnie niemalże zawsze powstają tam, gdzie i wielkie zręby drzew. To właśnie w tych małych i prymitywnych z założenia zakładach produkuje się smołę, terpentynę, alkohol metylowy czy dziegieć. Surowcem potrzebnym do uzyskania tychże produktów są nieużytki drzewne powstające przy karczowaniu lasów, rzadziej też torf, a obydwu tych rzeczy na razie nie braknie w wielkiej puszczy wokół wulkanu Aralak. Podczas gdy drwale cały dzień próbują pokonać zdrewniałe rośliny, reszta ich rodzin, w szczególności żony i młodsze dzieci, pracują przy smolarniach. Wymaga to relatywnie mniejszego wysiłku fizycznego, chociaż na koniec dnia roboczego obydwie grupy są równie zmęczone. Spalanie odpadów drzewnych pozwala uzyskać określone substancje, które później spławiane są z nurtem rzeki aż do wybrzeża, gdzie wykorzystywane są (jak na przykład smoła czy dziegieć) w przemyśle stoczniowym.