O lokacji

Większa część ludności Ombros żyje w miejscowości o tej samej nazwie, lub w większym mieście znanym jako Sinliar. Część mieszkańców gminy to jednak chłopi, których mniejsze gospodarstwa porozrzucane są tu i ówdzie po całej okolicy. Jedynym z większych skupisk rolników na tych ziemiach jest wieś nosząca dźwięczne miano Biella. Osada ta leża u podnóża gór Nagaz, po ich północnej stronie. W sumie znajduje się tutaj około trzydziestu wybielonych wapnem chałup rozłożonych na terenie wsi dosyć chaotycznie. Do części domostw przylegają niewielkie poletka, na których tutejsi sieją zboże i inne rośliny na własne potrzeby. Z pozoru mogłoby zatem wydawać się, że Biella to tylko kolejna nic nieznacząca valfdeńska wieś. Nic bardziej mylnego. Osada zdążyła już bowiem zasłynąć na wyspie, jako najlepszy producent wełny w królestwie. Niemal każdy mieszkaniec tej wioski hoduje pokaźną ilość owieczek, których sierść zwyczajnie nie ma sobie równych. Dzięki temu Biella to jedna z najzamożniejszych wiosek w państwie. Jak dotąd nikomu jeszcze nie udało się odkryć sekretu tutejszych hodowców, który sprawia że ich zwierzęta są takie a nie inne. Może dlatego, że jak twierdzą tutejsi, żadnej wielkiej tajemnicy w rzeczywistości nie ma. Ich owce są po prostu nadzwyczajnie zdrowe dzięki świeżemu powietrzu Ombros i przedniej górskiej trawie.

Oprócz wspomnianych wcześniej trzydziestu domostw o podobnym wyglądzie i rozmiarach, w osadzie znajduje się jeszcze młyn, studnia, niemała liczba owczarni, duży spichlerz i magazyn. Kiedyś stała tutaj także karczma, ale mieszkańcy rozebrali ją by pozyskać materiały na kolejne schronienia dla owieczek. Komuś mogłoby się to wydawać nie do pomyślenia, ale tutejsi mają swoje priorytety. Puszyste zwierzęta są tutaj hodowane od początku istnienia wsi i jest to tradycja, którą lokalni zamierzają podtrzymać. Bardzo z resztą dochodowa tradycja. Jeśli zaś chodzi o palisady, lub inne budowle obronne, to próżno tutaj szukać jakichkolwiek. Z racji muru okalającego całą gminę, wieś nie jest narażona na żaden atak. Oczywiście, w górach można natrafić na watahę wilków, ale by uchronić owce przed drapieżnikami mogącymi zawędrować po zachodzie słońca do osady, pasterze zamykają na noc swoje zwierzęta w przeznaczonych do tego budynkach.

Pastwiska

Pastwiska to rozległe zielone obszary położone ponad wioską. Na nich to właśnie stołują się owieczki z Bielli, które za dnia pędzone są w góry przez swoich właścicieli. W większości nie są one grodzone, dlatego pasające się tam owce muszą pozostawać pod ciągłym nadzorem pasterzy. Tym ostatnim, nieocenioną pomoc zapewniają specjalnie w tym cele przeszkolone psy.

Rezydencja Szawła

Zbudowana z grubych drewnianych bali majestatyczna rezydencja Szawła to największy budynek we wsi. Wielkie domostwo bardziej przypomina twierdzę jakiegoś pomniejszego szlachcica niż dom pasterza, a jakby tego było mało otacza je sucha fosa wypełniona zaostrzonymi palikami. Według Szawła, jest to zabezpieczenie na wypadek włamania. Sam dom ma dwa piętra nie licząc parteru. Na samym dole znajduje się kuchnia, oraz spora sypialnia dla służby i pracowników. Wyżej są pokoje mieszkalne rodziny Szawła. Znajdziemy tam więc pokój dzienny, biuro, sypialnie i pokoje dziecięce. Najwyższe piętro to miejsce, w którym bogaty pasterz trzyma swoje skarby. Rezydencji dzień i noc pilnuje kilku uzbrojonych najemników.

Festiwal

Festiwal obchodzony w Bielli co roku o tej samej porze to dosyć nietypowe, ale bardzo oryginalne zjawisko. Ma miejsce mniej więcej w czasie dożynek i niejako zastępuje tutejszym to święto. Urządzana jest wówczas wielka zabawa, w której udział biorą nie tylko mieszkańcy wsi, ale wszyscy chłopi z Ombros, oraz zaproszeni goście. Mocno zakrapiana alkoholem uczta trwa zawsze trzy dni i trzy noce. Uczestnicy bawią się, śmieją i tańczą. Cechą charakterystyczną tego festiwalu jest tak zwana „parada owieczek”. Jej zasady są proste. Młode dziewczęta przebierają się wełniane kostiumy mające upodobnić je do owiec i wydając typowe dla tych zwierząt dźwięki biegają wokół wsi rozrzucając kwiaty. Później z udziałem tychże przebierańców urządzane są rozmaite gry i zabawy. Wśród nich do ciekawszych bez wątpienia należą „nosił wilk razy kilka”, „czerwony kapturek”, czy też „baranie skoki”.

Postacie niezależne

Władek

• Imię: Władek
• Płeć: mężczyzna
• Rasa: człowiek
• Mutacja: brak
• Data urodzenia: nieznana
• Lokalizacja: Biella
• Status: Żywy

Władek to sierota. Przypałętał się w okolice Bielli gdy miał jakieś siedem lat. Szybko okazało się, że chłopak ma poważne problemy z myśleniem i potrafi wypowiedzieć jedynie kilka prostych słów. Mieszkańcom osady nie udało się więc dowiedzieć od niego niczego na temat jego rodziców lub przeszłości. Postanowili jednak przygarnąć dzieciaka. Władkowi pozwolono spać z owcami, a kilka rodzin zaczęło na zmianę dzielić się z nim żywnością. W ten sposób chłopak na stałe został mieszkańcem Bielli. Obecnie ma już około dwudziestu lat, jednak wrodzona głupota w dalszym ciągu nie pozwala mu podjąć się nawet najprostszej pracy. Nie jest to jednak żadnym problemem. Tutejsi bowiem wciąż utrzymują sympatycznego przygłupa, który stał się swego rodzaju maskotką wsi. Plotka głosi, że Władkowi kilka razy zdarzyło się wpaść w dziwny trans, w trakcie którego przepowiadał przyszłość. Kto by jednak wierzył w takie rzeczy? Mieszkańcy Bielli stanowczo zaprzeczają podobnym pogłoskom.

Szaweł

• Imię: Szaweł
• Płeć: mężczyzna
• Rasa: człowiek
• Mutacja: brak
• Data urodzenia: 29.03.26513
• Lokalizacja: Biella
• Status: Żywy

Szaweł to najbardziej zamożny pasterz w Ombros, być może nawet najbogatszy na całej wyspie. Większa część owieczek pasących się w pobliżu osady Biella należy właśnie do niego, dlatego posiada on w tej wsi spore wpływy i cieszy się ogromnym szacunkiem lokalnych wieśniaków. Chociaż mężczyzna ten bardzo lubi chwalić się swoim majątkiem, to nie zdobył go własnoręcznie. Większość pieniędzy odziedziczył po ojcu, który z kolei otrzymał je w spadku od swojego ojca. Rodzina Szawła mieszka bowiem w Ombros właściwie od początku i od zawsze zajmuje się hodowlą owiec. Szaweł jest człowiekiem raczej oschłym i nieprzyjemnym w obyciu. Uwielbia się wywyższać i przechwalać, a do tego kompletnie nie liczy się ze zdaniem innych ludzi. Często zwykł mawiać, że w życiu osiągnął już właściwie wszystko. Posiada żonę Judytę, oraz kilkoro dzieci. Nie jest jednak tajemnicą, że regularnie odwiedza zamtuz "Sok z Malin".