Z Forumowy system RPG Marant
Spis treści
Czym są zaświaty?
Głęboko pod powierzchnią Marantu znajdują się zaświaty. Jest to miejsce, którego rozmiaru nie można określić miarą śmiertelników, nawet czas płynie tam inaczej. Energia magiczna każdej żywej istoty zostaje wchłonięta przez planetę po jej śmierci i trafia do kotła dusz.
Kocioł dusz
Kocioł gromadzi w sobie dusze i energię wszystkiego, co niegdyś stąpało po ziemi. Dusze są tam oczyszczane ze wszelkich skaz i negatywnych emocji, następnie zostają uwolnione z kotła jako esencje avatarów swoich ziemskich wcieleń. W takiej formie dusza może spędzić wieczność w zaświatach, dlatego, że tylko od niej zależy czy podda się osądowi Rashera. Wielu ze zmarłych czeka na swoich krewnych, bratnie dusze lub zawziętych wrogów.
Zaświaty
Kiedy dusza uzna, że jest gotowa zaznać spokoju odwiedza boga śmierci w sali tronowej, gdzie trwa wieczna uczta ku jego czci. Dobre jak i złe uczynki odzwierciedlone są w postaci potraw i napitków serwowanych zmarłemu. W zależności od tego jakie życie wiódł przyjdzie mu spożyć lekki i wyborny posiłek lub obrzydliwe breje, których nie da się przełknąć. Dopiero po skończonym posiłku zmarły może podejść do tronu i poprosić Rashera o błogosławieństwo.
Bóg śmierci sprawiedliwie ocenia, czy zmarły zasłużył na wieczny odpoczynek w tyglu dusz. Jeśli dopuścił się złych występków ale okazał skruchę spożywając posiłek odzwierciedlający zło, które zadał bóg śmierci pozwala mu powrócić do Marantu i odrodzić się w energii magicznej nowej istoty. Proces ten będzie powtarzany dopóki zmarły nie odkupi swoich win w dobrych czynach. Zmarły, którego czyny okazały się na wskróś podłe, tak bardzo, że nie był on w stanie lub nie chciał spożyć posiłku, zostaje skazany na wieczne potępienie wraz z demonami w otchłani. Człek wiodący uczciwe i pełne dobrych uczynków życie otrzymuje wstęp do tygla dusz.
Tygiel dusz
Tygiel dusz to skupisko esencji życiodajnej dusz, które dostąpiły wiecznego ukojenia. Raj dla każdego z avatarów śmiertelnych. Każdy ze zmarłych przebywa w osobnej rzeczywistości, która jest dla niego obrazem miejsca idealnego, edenu, gdzie spędzi wieczność.