Pochodzenie

Marant był ognistą kulą złożoną z czystej energii magicznej i płynnej magmy. Rozgrzana kula pogrążona w ciemności stygła przez eony lat zamieniając się w skalne pustkowie zawieszone w nicości. Na początku nie było dnia ani nocy, i żadne żywe stworzenie nie przemierzało świata. Wtedy skorupa planety pękła, zaś z jej trzewi wypłynęła lawa, a wraz z lawą na Marant wyszły pierwsze smoki. Istoty te był przesycone energią magiczną, która stworzyła świat, potrafiły kreować budując z niczego za sprawą jednej myśli. Smoki rozpoczęły tworzenie świata wedle swojej woli. Ale świat ogarnął chaos, dlatego, że każda z istot miała inną wizję budowania przyszłości i niszczyła to, co stworzyli jej pobratymcy. Wtedy z jądra planety wyłonił się najpotężniejszy ze smoków Innos, jego blask i gniew zalały ziemię. Innos pragnął harmonii i spokoju dla udręczonej planety, by jednak jego plan się ziścił musiał zabić pozostałe smoki. Pozbawił świat daru życia i obdarzył świat darem życia. Ale żadne stworzenie nie śmiało spojrzeć w twarz Innosa, więc dobry bóg stworzył słońce. Lecz mimo to, jasność była zbyt wielka, toteż Innos podzielił się na dwoje i tak powstał Beliar. Beliar stworzył noc. Teraz człowiek mógł wreszcie żyć, lecz nie wiedział jak. Dlatego Innos podzielił się po raz wtóry i tak powstał Adanos. Adanos przyniósł ludziom pomysłowość i mądrość.

Wyróżniamy 9 pierwszych smoków zrodzonych z energii magicznej planety. Nim Innos dopuścił się mordu na pozostałych pierwotnych kreowali oni swoje pokrętne wizje świata przepełnione chaosem. Wielu z nich miało potomstwo, któremu udało się uniknąć śmierci uciekając do innych wymiarów lub skrywając głęboko pod skorupą ziemi. Powrócili do Marantu, kiedy Innos, Adanos i Beliar ukończyli kreowanie świata. Bękarty pierwotnych, starożytne smoki uważamy za przodków rasy draconów.

Rodzaje smoków

Smoki możemy podzielić na trzy główne rodzaje. Do pierwszego z nich zaliczamy smoki pierwotne, które zostały zrodzone z trzewi planety u zarania dziejów. Drugi rodzaj to smoki starożytne, nazywane również bękartami pierwotnych, jest to potomstwo pierwszych smoków i zarazem jedyny namacalny dowód ich istnienia. Ostatnie ze smoków, zaliczane do trzeciego rodzaju określanego przez uczonych jako odpad genetyczny, ślepa gałąź ewolucji, nazywane są jaszczurosmokami.

Smoki pierwotne

Smoki pierwotne zostały zrodzone z trzewi planety, posiadały nadzwyczajne, wręcz boskie moce. Były to istoty nadzwyczaj inteligentne, o świadomości nieporównywalnej do żadnego żyjącego na Marancie organizmu. Pierwotni potrafili kreować rzeczywistość wyłącznie za sprawą swej myśli. Tworzyli dzięki temu tak przepiękne jak i złe twory, które bliskie były temu, co dziś nazwalibyśmy wynaturzeniem. Lubowały się w chaosie, który sprowadziły na planetę w złotym wieku swego panowania. Najpotężniejszy z pierwotnym, któremu na imię było Innos pozbawił życia ośmiu pozostałych: Apriala, Arigel, Deormtara, Enakhana, Enver, Morlin, Vanas i Zirasa. Po tym jak wymieniona ósemka została zabita przez Innosa, Pan śmierci - Beliar powołał ich do życia. Dzięki interwencji Adanosa wskrzeszeni pierwotni zostali schwytani i uwięzieni w otchłani nim zdążyli ponownie spowić świat w chaosie. Do dziś dnia pokutują tam za swoje zbrodnie przeciwko dziełu stworzenia.

Smoki starożytne

Niewiele zachowało się pism traktujących o smokach starożytnych. Więcej możemy powiedzieć o osobnikach, z którymi zetknęły się dzisiejsze cywilizacje. Smoki starożytne zazwyczaj posługują się telepatią w kontaktach z istotami innych ras, choć nieobcy jest im język wspólny lub dracoński, którym biegle władają. Z racji tego, że są to jedne z pierwszych potomków smoków pierwotnych, tak jak swoi przodkowie przepełnieni są energią magiczną, od której wręcz kipią ich dusze. Nie są jednak na tyle potężne, by móc wpływać na świat tak jak kreowali go pierwotni. Smoki starożytne to wyjątkowo inteligentne indywidua, które kierują się własnymi kodeksami moralnymi. Zapiski kronikarzy donoszą, że naoczni świadkowie widzieli na własne oczy zarówno dobro jak i zło, do którego zdolne są smoki starożytne.

Ervatel

Starożytny smok o krwisto, czerwonej łusce, który uwolnił świat od klątwy Meaneba. Czerwony wybawca, Ervatel Waleczny, odwdzięczył się ludowi Valfden za uwolnienie go z więzienia Bractwa Ciemności, gdzie został zniewolony za sprawą demonicznej magii. Smok miał posłużyć za ofiarę, katalizator przyzwania potężnego demona, jednego z boskich. Opowiedziawszy się po stronie przeciwników Meaneba wystąpił przeciwko Lewiatanowi staczając z nim bój na śmierć i życie. Ostatecznie pokonał innego starożytnego, lecz zmarł w skutek odniesionych ran. Data 16.02.18, eII przeszła do historii jako data zniszczenia magicznej mgły odcinającej drogę morską na Marancie. Miłościwie panujący Król Isentor I Aquila ustanowił 16 dzień astas świętem Ervatela Walecznego, uhonorowując jego oddanie sprawie pokonania złych sił.

Lewiatan

opis

Jaszczurosmoki

Jaszczurosmoki uważane są za niegodny, odpad genetyczny powstały w wyniku mieszania się potomków smoków starożytnych z różnymi podgatunkami jaszczurczych istot. Do tego rodzaju zaliczamy wiele podgatunków począwszy od majestatycznych czerwonych smoków po zwykłe podrostki, które niewiele poza pochodzeniem mają wspólnego ze smokami.

• Czerwony smok