Marant był ognistą kulą złożoną z czystej energii magicznej i płynnej magmy. Rozgrzana kula pogrążona w ciemności stygła przez eony lat zamieniając się w skalne pustkowie zawieszone w nicości. Na początku nie było dnia ani nocy, i żadne żywe stworzenie nie przemierzało świata. Wtedy skorupa planety pękła, zaś z jej trzewi wypłynęła lawa, a wraz z lawą na Marant wyszły pierwsze smoki. Istoty te był przesycone energią magiczną, która stworzyła świat, potrafiły tworzyć i budować z niczego za sprawą jednej myśli. Smoki rozpoczęły kreowanie świata wedle swojej woli. Ale świat ogarnął chaos, dlatego, że każda z istot miała inną wizję budowania przyszłości i niszczyła to, co stworzyli jej pobratymcy.

Wtedy pojawił się Innos, a jego jego blask padł na ziemię. Innos obdarzył świat darem życia. Ale żadne stworzenie nie śmiało spojrzeć w twarz Innosa, więc dobry bóg stworzył słońce. Lecz mimo to, jasność była zbyt wielka, toteż Innos podzielił się na dwoje i tak powstał Beliar. Beliar stworzył noc. Teraz człowiek mógł wreszcie żyć, lecz nie wiedział jak. Dlatego Innos podzielił się po raz wtóry i tak powstał Adanos. Adanos przyniósł ludziom pomysłowość i mądrość. Dlatego Innos postanowił zostawić ludzkość pod opieką Adanosa i udał się na spoczynek. Lecz Beliar płonął z zazdrości, gdyż ludzie bali go się i nie oddawali mu czci. Tedy postanowił Beliar stworzyć człowieka, który modliłby się tylko do niego. Ale człowiek ów był jak wszyscy inni, i bał się Beliara i nie oddawał mu czci. Bóg nocy rozzłościł się i zabił człowieka krzycząc: "Dobrze! Bójcie się mnie zatem, ale cześć oddacie mi, choćby po śmierci." Tymi słowy ustanowił Beliar śmierć - kres żywota ludzkiego.